💢 اول همسایه، سپس خانه 💢 ▪️امام حسن مجتبی (علیه‌السلام): 🔻رَأَيتُ اُمّي فاطِمَةَ عليهاالسلام قامَت في مِحرابِها لَيلَةَ جُمعَتِها فَلَم‌تَزَل راكِعَةً ساجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمودُ الصُّبحِ وسَمِعتُها تَدعو لِلمُؤمِنينَ والمُؤمِناتِ وتُسَمّيهِم وتُكثِرُ الدُّعاءَ لَهُم ولا تَدعو لِنَفسِها بِشَيءٍ، فَقُلتُ لَها: يا اُمّاه لِمَ لاتَدعينَ لِنَفسِكِ كَما تَدعينَ لِغَيرِكِ؟ فَقالَت: يا بُنَيَّ، الجارَ ثُمَّ الدّارَ.      📚 علل‌الشرایع، ج۱، ص۱۸۱ 🔺مادرم فاطمه - که درود بر او باد - را ديدم كه تمام شب جمعه‌اش را در محرابش به عبادت ايستاده بود. او همچنان در حال ركوع و سجده بود تا روشنى بامداد بر آمد و شنيدم كه برای مردان و زنان مؤمن دعا مى‌كرد و آنها را نام مى‌بُرد و بسیار دعایشان مى‌كرد، ولی براى خودش دعايى نكرد. به ايشان گفتم: مادر، چرا همان‌گونه كه براى ديگران دعا مى‌كنى براى خودت دعا نمى‌كنى؟ فرمود: «فرزندم، اول همسايه، سپس خانه.» ▪️