سلام علیکم ورحمت الله.با قدردانی از استاد بزرگوار که حقیر توفیق آشنایی از نزدیک با ایشان را نداشتم ...کلام حضرتعالی مطابق کلام مراجع و بزرگان شیعه ..تا زمان مرحوم نایینی ومرحوم خویی است: مرحوم آیه الله العظمی خویی در خاطرات و دلنوشته های خود آوردند که دو چیز را از خداوند خواستم که به من عنایت نفرماید ولی عنایت فرمود.یکی از آنها مرجعیت بود..نخواستم مرجع باشم که سخت است ولی شدم .. به شیخ انصاری اصرار کردند که بعداز سید (صاحب عروة)شما مرجع عام شویدولی قبول ننمود تا سه روز در حرم امیرالمومنین بست کنار ضریح نشست و روز سوم فرمود :اگر میخواهید.باشد.امام(امیرالمومنین)اجازه فرمودند....بعد در دوران مرجعیت ایشان انتقاد کردند که چرا در مسایل آنقدر احتیاط میکنید و سخت فتوا میدهید ؟شیخ انصاری فرمود: اگر استادم شیخ علی را در فتوا دادن می دیدید مرا در فتوا دادن بی پروا می یافتید ...استادم می‌فرمود :والله اگر چند نفر با دشنه های تیز به من حمله کنند و زخم بزنند برای من راحت تر از آنست که فتوا دهم : احذر من الفتیا .حذرک من الأسد.. حال ..حالت روحانی وشفاف این سید را در نوشتار دیدم .. انشاالله که یاران حقیقی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هستید وخداوند جنابعالی و امثال بزرگانی که دعوی شهرت و پول و...ندارند را برای اعتلای شیعه محافظت فرماید