ورودبه کربلا : با مدینه چقدر فاصله دارد اینجا///فکر آشفتگی قافله دارد اینجا کربلا گفتی و یکباره دلم ریخت حسین///از جدائی تو قلبم گله دارد اینجا این بیابان چقدر خار مغیلان دارد//خبر از پای پُر از آبله دارد اینجا این سرازیری تل دل نگرانم كرده//همچنان سعی و صفا هروله دارد اینجا بادهایش دمِ مغرب چه غبار آلوداست//سخن از کف زدن وهلهله دارد اینجا ده نکته در باره کربلا :1. پاک ترین نقطه زمین : پیامبر (ص) در ضمن حدیث بلندی می فرماید « هِيَ‏ أَطْهَرُ بِقَاعِ‏ الْأَرْضِ‏ وَ أَعْظَمُهَا حُرْمَةً وَ إِنَّهَا لَمِنْ بَطْحَاءِ الْجَنَّةِ ...؛ کربلا پاکترین بقعه روی زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعه ها است و الحق که کربلا از بساطهای بهشت است. 2.سرزمین نجات: رسول الله (ص) فرمود:« يُقْبَرُ ابْنِي بِأَرْضٍ يُقَالُ لَهَا كَرْبَلَاءُ هِيَ‏ الْبُقْعَةُ الَّتِي‏ كَانَتْ‏ فِيهَا قُبَّةُ الْإِسْلَامِ الَّتِي نَجَّى اللَّهُ عَلَيْهَا الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَ نُوحٍ فِي الطُّوفَان‏.. ؛پسرم حسین در سرزمینی به خاک سپرده می شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازی که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا، یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.» 3.مسلخ عشق:در مسلخ عشق جز نیکو را نکشند/روبه صفتان زشت خورا نکشند/گر عاشق صارقی زمردن مهراس/مردار بود هر آنکه اورا نکشند.امیر المؤمنین علی( ع) روزی گذرش به کربلا افتاد فرمود:« وَ مُنَاخُ رِكَابٍ وَ مَصَارِعُ‏ عُشَّاقٍ‏ شُهَدَاءَ لَا يَسْبِقُهُمْ مَنْ كَانَ قَبْلَهُمْ وَ لَا يَلْحَقُهُمْ مَنْ بَعْدَهُمْ ؛اینجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است شهیدانی که نه شهدای گذشته و نه شهدای آینده به پای آنها نمی رسند» 4.ستاره درخشان:امام سجاد (ع) فرمود«:تزهر أرض کربلا یوم القیامة کالکوکب الدری و تنادی أنا أرض الله المقدسة الطیبة المبارکة التی تضمنت سید الشهداء و سید شباب اهل الجنة.؛ زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدی می درخشد و ندا در می دهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکی که پیشوای شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است. » 5.قداست زمین کربلا وآب فرات :امام صادق (ع) فرمود: «وَ إِنَّ أَرْضَ كَرْبَلَاءَ وَ مَاءَ الْفُرَاتِ أَوَّلُ‏ أَرْضٍ‏ وَ أَوَّلُ‏ مَاءٍ قَدَّسَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَبَارَكَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا؛ سرزمین کربلا و آب فرات، اولین زمین و نخستین آبی بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشید.» 6. کعبه آمال انبیاء:امام صادق (ع) فرمود:« لَيْسَ نَبِيٌّ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا يَسْأَلُونَ اللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ فِي زِيَارَةِ الْحُسَيْنِ ع فَفَوْجٌ‏ يَنْزِلُ‏ وَ فَوْجٌ‏ يَصْعَدُ [يَعْرُجُ‏].؛ هیچ پیامبری در آسمانها و زمین نیست مگر این که می خواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شوند، چنین است که گروهی به کربلا فرود آیند و گروهی از آنجا عروج کنند. 7.مطاف فرشتگان: ُ« وَ لَيْسَ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ إِلَّا وَ هُمْ يَسْأَلُونَ اللَّهَ أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ فِي زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَفَوْجٌ‏ يَنْزِلُ‏ وَ فَوْجٌ‏ يَعْرُجُ؛ هیچ فرشته ای در آسمانها و زمین نیست مگر این که می خواهد خداوند متعال به اورخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شود، چنین است که همواره فوجی از فرشتگان به کربلا فرود آیند و فوجی دیگر عروج کنند و از آنجا اوج گیرند. 8.حرم امن الهی امام صادق(ع)«:ان الله اتخذ کربلا حرما آمنا مبارکا قبل أن یتخذ مکة حرما. به راستی که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آنکه مکه را حرم قرار دهد.» 9. سرزمین غم وگریه.کاروان امام حسین(ع) در روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به کربلا رسید.امام(ع) غم عجیبی در قلب خویش احساس کرد.قندوزی می نویسد :«وَقَفَ جَوادُ الحُسَينِ(ع)، وَكُلَّمَا حَثَّه عَلَى المَسيرِ لَم يَنبَعِثَ مِن تَحتِه خَطوَةَ وَاحِدَةَ؛مرکب امام(ع) از حرکت ایستاد و قدم از قدم بر نداشت. امام(ع) از این حرکت به شگفت آمد و فرمود :«مَا يُقالُ لِهذِهِ الأَرضِ؟فَقَالُوا : كَربَلاءُفَبَكَى، وَ قَالَ : كَربٌ وَ بَلَاءٌ!» نام این سرزمین چیست؟پاسخ دادند : کربلا!پس حضرت(ع) گریه کرد و فرمود : دشت اندوه و بلا!«و فرمود :به خدا سوگند اين همان سرزمينى است كه جبرئيل به پيامبر خدا(ص) خبر داده که من در آن كشته مى شوم.