نگرشی به مقام فنای در حق اشاره مقام فنا در دانش عرفان مقام بالایی است وقتی عبد فانی در حضرت حق می گردد دیگر غیر از خدا وزیبایی او چیزی نمی بیند اما دریغ وافسوس که انسان به دلیل شرک وموانع توحید و وابستگی به تعلقات مادی از این مقام محروم می گردد ویا در لحظه مرگ می فهمد که دیگر فرصت ها از دست رفته است متن زیر اشاره به مقام فنا دارد برندهء جایزهء ادبی کوتاه آلمان شد 🤔 مردی     درحال           مرگ بود؛                   وقتی كه                             متوجه                              مرگش شد؛ خدا را             باجعبه‌ای                         در دست دید!! خدا گفت :           وقت رفتنه مرد گفت :         به این زودی؟                     من نقشه‌های                          زیادی داشتم خدا گفت :           متاسفم                     ولی                         وقت رفتنه!! مرد از خدا پرسید:           در جعبه‌ات                           چي داری؟ خدا گفت:           متعلقات                         تو را مرد پرسید :       متعلقات من ؟                 یعنی :                    همه چیزهای من؟!!                     لباسهایم،                      پولهایم و ...؟ خدا گفت:       آنها ديگر             مال تو نیستند!                   آنها متعلق                         به‌زمین هستند مرد گفت :         خاطراتم چی ؟ خدا گفت :           آنها متعلق                         به زمان                                   هستند مرد پرسید :           خانواده                    و دوستانم هستند؟ خدا گفت :             نه ،                   آنها موقتی                                  بودند !! مرد پرسید :           زن و                  بچه‌هایم هستند ؟ خدا گفت :           آنها متعلق به                            قلبت بودند مرد باز پرسید :          پس وسایل                داخل جعبه                      حتماً اعضای بدنم                             هستند ؟ خداگفت :              نه ؛                     آنها متعلق                           به‌گرد و غبار                                  هستند !! مرد گفت :              پس مطمئناً                         روحم است ؟ خدا گفت :             اشتباه می‌کنی!!                    روح تو                          متعلق                              به‌من است ! مرد با چشمانی پُر از اشک                 و باترس زیاد                          جعبه را                           از خدا گرفت و باز كرد ؛               دید خالی‌است!! مرد         با دلی شکسته گفت :                 من هرگز                        چیزی نداشتم ؟ خدا گفت :         درسته ،                تو مالك                       هیچ چیز نبودی ! مرد گفت :             پس من،                       چی داشتم ؟ خدا گفت :                لحظات زندگی                            مال تو بود.                                       هرلحظه که              زندگی کردی                            مال تو بود. زندگی           فقط                 لحظه ها                            هستند؛ قدر    لحظه ها را        بدانیم و             لحظه ها را                  دوست داشته باشیم آنچه از سر گذشت ؛          شد: سرگذشت !!                حیف بی‌دقت گذشت؛                        اما گذشت ! تا که خواستیم         یک «دو روزی» فکرکنیم؛                  بر در خانه نوشتند :                     ⇦ درگذشت ⇨ قدر همدیگر و لحظات خوب را بدانيم🌹 این متن برنده جایزهء ادبی کوتاه آلمان شد