. نقش شدائد در تکامل انسان نقش شدائد ومصائب وگرفتاری وبیماری در رشد وتکامل انسان قابل تردید نیست گاهی خداوند می خواهد مقاماتی به انسان دهد که امکان ندارد مگر از ناحیه این مصائب وگرفتاری ها مرحوم نخودکی یک موقعی در صحن انقلاب آمده بودند. وقتی از کنار یکی از آن‌هایی که خودشان را به پنجره فولاد می‌بندند و اشک و ناله دارند، رد شده بودند، به او گفته بودند: خوش به سعادتت. او هم متوجّه نشده بود که ایشان کیست و ایشان را نمی‌شناخت، چون مردم از همه جا می‌آمدند. لذا گفته بود: چه می‌گویی شیخ! خوش به حالت؟! ما گرفتاریم که خودمان را بستیم، خوش به حالمان؟! ما از روی عجز و گرفتاری است که آمدیم خودمان را به پنجره فولاد بستیم، چه خوش به حالی؟! ایشان هم با خونسردی جواب داده بودند و مجدّد فرموده بودند: اتّفاقاً خوش به حالت! آن شخص گفته بود: آقا! می‌شود بگویی چرا این ‌قدر به ما می‌گویی: خوش به حالت؟! به تعبیر مرحوم مولوی، این‌قدر با حسرت می‌گویی: خوش به حالت؟ مرحوم نخودکی در جواب او فرموده بودند: خدا تو را دوستت دارد، پروردگار عالم تو را می‌خواهد. اگر تو را نمی‌خواست، زود جوابت را می‌داد. اگر ثامن‌الحجج تو را نمی‌خواست، زود جواب تو را می‌داد و می‌گفت: برو بعد گفته بود: بی‌انصاف! اگر گرفتار نمی‌شدی، یک بار می‌آمدی خودت را به پنجره فولاد ببندی؟! بنابراین با عنایت به ایه عسی ان تکرهوا شیئا وهوخیر لکم تمام مصائب که به ظاهر شر است باید احیانابه صورت خیر ونیکی تحلیل گردد و از باب الخیر فی ما وقع ان را مثبت ارزیابی نمود این تحلیل منطقی می تواند موجب رشد انسان گردد ✍️استاد حیدری خراسانی