🔹 چهار؛ امام تایید فرمود که مردم نه برای خدا و قیامت، بلکه برای دنیا ایشان را رها کردند و البته در روز قیامت باید پاسخگوی اعمال خود باشند: « وأما ما ذكرت من أن الحق ثقل عليهم ففارقونا لذلك ، فقد علم الله أنهم لم يفارقونا من جور ، ولم يدعوا إذ فارقونا إلى عدل ، ولم يلتمسوا إلا دنيا زائلة عنهم كأن قد فارقوها ، وليسألن يوم القيامة : أللدنيا أرادوا ، أم لله عملوا ؟» 🔹 پنج: امام تاکید می فرماید که هرگز قانون الهی در تقسیم عادلانه بیت المال را برای مصلحت گردآوری یار فدا نخواهد کرد: « وأما ما ذكرت من بذل الأموال واصطناع الرجال فإنا لا يسعنا أن نؤتي امرءا من الفيئ أكثر من حقه» 🔹 شش؛ درست است که عدالت امام در ظاهر امر، باعث کم شدن یاران ایشان شده و امام را اندوهگین ساخته است، اما امام به خوبی باور دارد که پیروزی نهایی از آنِ حق مداران است؛ هر چند شمار آنان اندک باشد: «وقد قال الله وقوله الحق : كم من فئة قليلة غلبت فئة كثيرة بإذن الله والله مع الصابرين وبعث محمدا - صلى الله عليه وآله - وحده فكثره بعد القلة وأعز فئته بعد الذلة ، وإن يرد الله أن يوليناهذا الأمر يذلل لنا صعبه ويسهل لنا حزنه» مهم ترین پیام این روایت آن است که اگر حکومت و منادیان حکومت الهی مدعی حرکت بر مدار سیره حضرت امیر (ع) باشند، باید بدانند و عمیقا باور داشته باشند که در هیچ رفتار خُرد و کلان، نمی توانند حقیقت را فدای مصلحت کنند! آنان باید باور داشته باشند که راهی برای مانایی محبوبیت در دل ها و ستایش در سرتاسر تاریخ، جز حرکت کامل و جامع و بدون اعوجاج از مدار و مسیر عدالت و حق گرایی وجود ندارد. https://eitaa.com/mohammadjavadheidari @nasirigilani_ir