✅شعری ناب از نیر تبریزی اعلی الله مقامه در مدح مولا خدا خواهی خدا خوانی خدا جوئی خدا گوئی چو وجه ذوالجلالش را بهر سرّ و عان بینی همه اشیاء به پیشت هالک آید غیر وجه رب چو جمله ماسوا را زیر امرش مرتهن بینی اگر نازی کند از هم بریزد جمله قالبها نیاز جمله عالم را به پیش ذوالمنن بینی گدای کوی او را افسر شاهی بسی ذلت اگرچه در برش روزی دریده پیرهن بینی چو وجه الله امرالله ظاهر در جهان خواهی بهر سو رو کنی آنجا جمال بوالحسن بینی امیرالمؤمنین حیدر علی بن ابیطالب معین انبیا یکسر بهر عهد و زمن بینی علی خواهد خدا خواهد خدا خواهد علی خواهد خطا گفتم دوی نبود علیرا گر چو من بینی علی اسم خدا باشد که مکنونست در عالم علی چون روح عالم را سراپا چون بدن بینی محرّک نیست غیر از او مسکن نیست غیر از وی یکیرا زنده میدارد یکیرا در کفن بینی به امر او ملک در بطن مادر میکشد صورت برون آرد بدنیا هرچه از زشت و حسن بینی رواج دین پیغمبر زتیغ آبدارش شد بقای شرع پیغمبر به نسل بوالحسن بینی ✏ «نیر تبریزی»