🔸بکوشیم خاطری را شاد کنیم🔸 حضرت امیر سلام الله علیه در سخنی نغز فرمود: من کفارات الذنوب العظام اغاثه الملهوف و التنفیس عن المکروب؛ از جمله كفاره‌هاى گناهان بزرگ، فريادرسى ستمديده و شاد كردن غمناک است. (نهج البلاغه، حكمت ۲۴) ❓چرا دادرسی از گرفتار و زدودن اندوه از یک غمزده گناهان کبیره را می‌پوشاند و زمینه رحمت الهی را فراهم می‌آورد؟ ✅ زیرا خداوند بی‌حد و حساب بندگانش را دوست دارد و به هیچ وجه نمی‌پسندد که سختی، فشار، اندوه و تالم جسم و جان آنان را فرسایش دهد. اما چه می‌توان کرد؟! بسیاری از سختی‌ها و رنج‌ها ریشه در ستم‌ها و کوتاهی‌های آدمیان نسبت به یکدیگر دارد. بخشی از آنها ناشی از کوتاهی‌های خود آنان است. ❇ خداوند می‌تواند در صورت وجود مصلحت بدون دخالت دیگران رنج‌ها را پایان دهد و دردها را التیام بخشد. ✴ اما مصلحت بزرگ‌تر را در آن می بیند که خود به صورت مستقیم دخالت نکند و کار گره‌گشایی از غمزدگان را بدست بندگان دیگر خود احاله دهد تا از این رهگذر زمینه پاک شدن آنان از زنگار گناه و رشد و بالندگی روحی آنان فراهم گردد. 👈 به این آیه توجه فرمایید: يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ؛ خداوند بدست مومنان اراده خود مبنی بر ویرانی خانه‌های یهود مخاصم را فراهم آورد. (سوره حشر: آیه ۲) ✳ این سنت جاودانه الهی است. هر کس باید با خود بیاندیشد که چگونه می‌تواند غمی را از دل غمدیده‌ای بزداید و جان محزونی را لبریز از شادی سازد. ☝ یادمان باشد که تحقق این منظور فقط به هزینه کرد مالی نیست تا گفته شود ما توانایی آن را نداریم! گاه با یک جمله، یک سخن، یک نگاه، یک لبخند، یک دست محبت و ... می‌توان خاطری را شاد کرد. خواهی چو خلیل کعبه بنیاد کنی دل را به نماز و روزه آباد کنی روزی که هزار بنده آزاد کنی به زان نبود که خاطری شاد کنی 🏷 #اخلاق #سنت_الهی @nasirigilani_ir