«و يقيناً تو بر سجاياى اخلاقى عظيمى قرار دارى». و خود هدف از بعثت خود را تکمیل اخلاق پسندیده بیان کرد و فرمود «إِنَّمَا بُعِثْتُ‏ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ الْأَخْلَاق‏» (طبرسی فضل بن حسن، مکارم الاخلاق ص 8) «همانا به رسالت بر انگیخته شدم تا خویهای پسنیده را کامل گردانم». و از سوی دیگر خداوند او را الگو و سرمشق دیگران قرار داده و فرمود (لَقَدْ كانَ لَكُمْ في‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثيرا) (سوره احزاب: 21). «البته شما را به پیامبر خدا (در همه اوصاف و افعال نيكو) اقتدايى نيكوست، براى آن كس كه به (ثواب) خدا و روز رستاخیز اميدوار باشد و ياد خدا بسيار كند». و ما گرچه هرچه تلاش کنیم نمی توانیم در این فضایل به پیامبر صلی الله علیه وآله برسیم، ولی میتوانیم با عزم و تلاشمان تا آنجا که ممکن است خودمان را به او مانند کنیم. آب دریا را اگر نتوان چشید هم بقدر تشنگی باید چشید و در حدیث فوق پیامبر صلی الله خود مانندترین انسان به خود را با وصف بیان فرمود از اینکه: 1. خوش اخلاق تر، 2. نرم خوتر، 3. به خويشانش نيكوكارتر، 4. نسبت به برادران دينى اش دوست دارتر، 5. بر حق شكيباتر، 6. خشم را فروخورنده تر، 7. با گذشت تر، 8. در خرسندى و خشم، با انصاف تر باشد. یک سؤال: ما در گفتار و رفتارمان چه اندازه شبیه این پیامبریم؟