⛔️تهمت زدن و ناسزا گفتن به دیگران در قانون ایران چه مجازاتی در پی دارد؟ و از منظر روانشناختی چطور به آن پرداخته شده است؟ 👈 تهمت زدن یعنی نسبت دادن عملی مجرمانه یا خلاف واقع به دیگری که قابل اثبات نیست. مجازات این جرم طبق ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی، جرایم نقدی (جزای نقدی درجه شش) بین ۶ میلیون تا ۲۴ میلیون تومان است. اگر تهمت به نحوی باشد که شامل قذف (تهمت به رابطه نامشروع) شود، مجازات حدی شامل ۸۰ ضربه شلاق تعزیری است که تخفیف ندارد . 👈فحاشی یعنی به کار بردن کلمات ناپسند و توهین‌آمیز به دیگران که غیرقانونی است. مجازات توهین ساده، جریمه نقدی درجه شش است و در موارد تشدید شده یا توهین به مقامات، مجازات شامل حبس یا شلاق می‌شود. همچنین توهین و فحاشی به زنان و کودکان در معابر عمومی مجازات حبس ۲ تا ۶ ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق دارد 👈 نسبت دادن زنا یا لواط به افراد پاکدامن جرم قذف است که مجازات آن ۸۰ ضربه شلاق حدی است و تخفیف نمی‌خورد. در صورت اثبات، شکایت شاکی لازم است و در صورت عدم توانایی اثبات، فرد تهمت‌زننده مجازات می‌شود . ⛔️از نظر روانشناسی این افراد ممکن است مبتلا به اختلالات روانی مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشند که در آن‌ها تمایل به آسیب رساندن به دیگران، پرخاشگری و بی‌توجهی به حقوق دیگران دیده می‌شود. 👈تهمت زدن می‌تواند به عنوان نوعی ابراز غیرمستقیم خشم یا روش پرخاشگری انفعالی باشد، به طوری که فرد نمی‌تواند خشم خود را مستقیم ابراز کند و به جای آن به بدگویی و تهمت متوسل می‌شود. ✅درمان و برخورد روانشناختی 👈درمان افراد تهمت زننده معمولاً نیازمند مراجعه به روانشناس یا روانپزشک است تا اختلالات زمینه‌ای روانی یا رفتاری شناسایی و درمان شود. 👈روان‌درمانی‌هایی مانند رفتاردرمانی شناختی (CBT) می‌توانند به فرد کمک کنند تا رفتارهای ناسالم خود را شناسایی و کنترل کند. 👈علاوه بر درمان فرد، آگاهی اجتماعی و فرهنگی، آموزش‌های اخلاقی و حمایت‌های خانوادگی می‌تواند در کاهش این رفتارها مؤثر باشد. 👈بنابراین، ویژگی‌های روانشناختی این افراد اغلب شامل اختلالات رفتاری یا مکانیسم‌های دفاعی مانند فرافکنی، حسادت و پرخاشگری انفعالی است و درمان آن‌ها باید تخصصی و روانشناختی باشد.