نصر بن صباح ، قال حدثنی إسحاق بن محمد البصری، قال حدثنی محمد بن جمهور القمی، قال حدثنا موسی بن بشار الوشاء، عن داود بن النعمان ، قال دخل الکمیت فأنشده ، وذکر نحوه ثم قال فی آخره أن الله عز و جل یحب معالی الأمور ویکره سفسافها، فقال الکمیت یاسیدی أسألک عن مسألة و کان متکئا فاستوی جالسا وکسر فی صدره وسادة ثم قال سل فقال أسألک عن الرجلین فقال یاکمیت بن زید ماأهریق فی الإسلام محجمة من دم و لااکتسب مال من غیرحله و لانکح فرج حرام إلا و ذلک فی أعناقهما إلی یوم یقوم قائمنا، ونحن معاشر بنی هاشم نأمر کبارنا وصغارنا بسبهما والبراءة منهما.
🔸 داود بن نعمان گفت: كمیت خدمت امام صادق صلوات الله علیه رسید و شعرى سرود؛ امام شعر او را تصحيح نمود. آنگاه فرمودند: خداوند كارهای عالی را دوست دارد و از چیزهاى نامرغوب و بد خوشش نمی‌آيد. كمیت عرض كرد: آقا اجازه می‌دهید سوالی بکنم؟! امام صلوات الله علیه تكیه كرده بودند، راست نشست و سينه‌ی خود را بر بالشی تكیه داد فرمود: سوال كن. عرض کرد: درباره‌ی آن دو نفر (ابو بکر و عمر لعنهما الله) چه می‌گویید؟ فرمود: ای کمیت! اگر به اندازه‌ی يک حجامت خون در اسلام ریخته شود يا مالى از راه حرام به دست آید و يا زنا و زناشویى حرامى انجام شود؛ گناه آن به گردن آن دو نفر است تا روز قیامت تا قائم (عجل الله تعالی فرجه) ما قیام كند. ما بنى هاشم بزرگ و كوچک خود را به سب و برائت از آن دو نفر دستور می‌دهيم.
📚 اختیار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الکشی، صفحه ۱۸۰، حدیث ۳۶۳، چاپ موسسه النشر الاسلامی