🔻پناه بردن معصومین علیهم السلام به خداوند از /بخل و ماجرای قوم لوط ▫️عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَتَعَوَّذُ مِنَ الْبُخْلِ فَقَالَ نَعَمْ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فِي كُلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ نَحْنُ نَتَعَوَّذُ بِاللَّهِ مِنَ الْبُخْلِ اللَّهُ يَقُولُ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ سَأُخْبِرُكَ عَنْ عَاقِبَةِ الْبُخْلِ إِنَّ قَوْمَ لُوطٍ كَانُوا أَهْلَ قَرْيَةٍ أَشِحَّاءَ عَلَى الطَّعام ... إِنَّ قَرْيَةَ قَوْمِ لُوطٍ كَانَتْ عَلَى طَرِيقِ السَّيَّارَةِ إِلَى الشَّامِ وَ مِصْرَ فَكَانَتِ السَّيَّارَةُ تَنْزِلُ بِهِمْ فَيُضِيفُونَهُمْ فَلَمَّا كَثُرَ ذَلِكَ عَلَيْهِمْ ضَاقُوا بِذَلِكَ ذَرْعاً بُخْلًا وَ لُؤْماً فَدَعَاهُمُ الْبُخْلُ إِلَى أَنْ كَانُوا إِذَا نَزَلَ بِهِمُ الضَّيْفُ فَضَحُوهُ ... فَشَاعَ أَمْرُهُمْ فِي الْقُرَى وَ حَذَرَ مِنْهُمُ النَّازِلَةُ فَأَوْرَثَهُمُ الْبُخْلُ بَلَاءً لَا يَسْتَطِيعُونَ دَفْعَهُ عَنْ أَنْفُسِهِم‏ ... (از ابوبصیر نقل شده که گفت: به امام باقر (ع) گفتم: آیا رسول خدا (ص) از بخل به خدا پناه می‌برد؟ فرمود: آری، ای ابامحمد، هر صبح و شام و ما نیز از بخل به خدا پناه می‌بریم. خداوند می‌فرماید: و هر کس از بخل نفس خود مصون داشته شود، همان رستگارانند و من تو را از عاقبت بخل آگاه می‌سازم: قوم لوط مردمی بودند که بر غذا بخیل بودند ... روستای قوم لوط در مسیر کاروان‌های شام و مصر قرار داشت و کاروانیان نزد آنان فرود می‌آمدند و آنان از میهمانان پذیرایی می‌کردند. وقتی این کار بر آنان سنگین آمد، از روی بخل و پستی، تاب آن را نیاوردند. بخل آنان را به جایی رساند که وقتی میهمانی نزدشان فرود می‌آمد، او را بی‌آبرو می‌کردند ... کارشان در شهرها پیچید و مسافران از آنان برحذر شدند. پس بخل، بلایی برایشان به جای گذاشت که نتوانستند از خود دفع کنند...) /ص147 https://eitaa.com/mohammadjavadheidari @bazm_behar