ضرورت باز سازی فرهنگ دانشگاهی وازاد اندیشی محمد جواد حیدری برای حل مشکلات کشور و بحران های جامعه وکارامدی حکمرانی دانشگاه باید اصلاح گردد مشکلات موجود کشور ریشه در مشکلات موجود در دانشگاه است نگاه مادی و تجاری ودر امد زایی در بخش فرهنگ و اموزش وپژوهش موجب رکود و عدم دست یابی به تعالی وپیشرفت می گردد علم وروش علمی وپژوهش وشرح صدر وفداکاری ومحبت وعشق به همنوعان وایثار وحماسه واهتمام به مهندسی شخصیت وتهذیب نفس و توسعه وپیشرفت و رشد وتعالی در دانشگاه در حال کاهش است وحل این معضل نیازمند تحول بینش و ترسیم هدفگذاری و برنامه ریزی جامع وصحیح است متاسفانه دولت فکر نداریم و وقتی این ایده به اقایان داده شد توجه نکردند به همین جهت در تدوین واجرای نقشه جامع تعالی وتوسعه دانشگاه ها با بحران مواجهیم این مشکل در جوامع دیگر هم مطرح است وبرخی از اندیشمندان هشدار داده اند: هشدار در باره ترجیح رنکینگ بر آموزش در دانشگاهها را باید جدی بگیریم این روزها مقاله‌ای از The Australian با عنوان “Deakin University vice-chancellor Iain Martin’s solution to woke crisis is to focus on teaching quality” منتشر شده است. عنوان این مقاله تمرکز بر آموزش باکیفیت؛ نقد «ترجیح رتبه‌بندی بر آموزش» در دانشگاه‌هاست و در اکتبر 2025 انتشاری یافته است. گزارش زیر از این مقاله است که رئیس دانشگاه Deakin University استرالیا آن را نوشته است. در این مقاله‌ا که اخیراً در روزنامهٔ The Australian منتشر شد، Iain Martin، رئیس دانشگاه دی‌کین، ضمن ابراز نگرانی نسبت به فرهنگ «کنسل کالچر» (cancel culture) در محیط‌های دانشگاهی، تأکید کرد که دانشگاه‌ها بیش از حد درگیر رقابت برای ارتقای رتبه جهانی، جذب بودجه و تولید انبوه مقالات شده‌اند، در حالی که مأموریت اصلی آن‌ها — یعنی ارائهٔ آموزش با کیفیت و تربیت دانشجو — در حاشیه قرار گرفته است. به گفتهٔ وی، دانشگاه‌ها باید به جای تمرکز صرف بر تصویر بیرونی و پژوهش‌های پرشمار، به ارتقای کیفیت تدریس و فراهم‌سازی محیطی برای گفت‌وگو و مواجهه با متون و اندیشه‌های چالش‌برانگیز بازگردند. وی با صراحت اظهار کرد: «وظیفهٔ ما این است که دانشجو را برای مواجهه با اندیشه‌های دشوار آماده کنیم، نه اینکه آن اندیشه‌ها را برای دانشجو ایمن کنیم.» نویسنده این مقاله همچنین چند محور کلیدی را برای اصلاح فرهنگ دانشگاهی مطرح کرد: ارتقای جایگاه تدریس به‌هم‌ردیف پژوهش: وی گفت که «برای مدت طولانی دانشگاه‌ها تدریس را به عنوان‌ «برادر فقیر» پژوهش تلقی کرده‌اند. ما پژوهش و رتبه‌ها را جشن می‌گیریم، اما به اندازهٔ کافی دربارهٔ خروجی‌های آموزشی صحبت نمی‌کنیم». بازسازی فضای دانشگاهی به‌عنوان عرصهٔ آزاد اندیشه: وی تأکید کرد که دانشگاه باید «محلی باشد که ایده‌ها مورد آزمون قرار گیرند، نه اینکه خاموش شوند». تضمین صحت و هدف‌مندی پژوهش‌ها: Martin بیان کرد پژوهش‌ها باید «به‌دنبال حقیقت» باشند، نه صرفاً خدمات به ارتقای نام مؤسسه یا تسلیم در برابر «تکلیف رتبه‌بندی». مسئولیت‌پذیری مالی و عملیاتی: وی به مسائل اقتصادی دانشگاه‌ها از جمله حقوق مدیران، استفاده از مشاوران خصوصی و افزایش بار کاری کارکنان اشاره کرد و گفت دانشگاه‌ها باید «نمونهٔ کارفرمایان شایسته، شفاف و مسئول» باشند. نویسنده همچنین هشدار داد که اعتماد عمومی به دانشگاه‌ها در حال کاهش است؛ وی گفت که در تحقیقات دانشگاه دی‌کین، حدود یک‌سوم استرالیایی‌ها گفته‌اند اعتماد کمی یا هیچ اعتمادی به دانشگاه‌ها ندارند، و تقریباً دو نفر از هر پنج نفر معتقدند مدیران دانشگاه‌ها «بیشتر بر درآمد تمرکز دارند تا کیفیت». https://eitaa.com/mohammadjavadheidari @UT_Central_Library