شماره۱۶ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الزَّهْرَاءُ‏» 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ یکی از اسماء مبارک حضرت سیدة نساء العالمین (سلام الله علیها) که از جانب ذات اقدس الهی به این نام تسمیه شده اند، اسم اعظم «زهراء» می باشد. وجه تسمیه حضرتشان به این نام در نصوص چنین آمده است: ▪️ خلقت از نور عظمت الهی امام صادق (علیه السلام) ضمن حدیثی در خصوص خلقت نورانی اهل بیت (علیهم السلام) به وجه تسمیۀ آن حضرت به نام مقدس «زهراء» اشاره کردند: «لِمَ سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ اَلزَّهْرَاءُ زَهْرَاءَ؟ فَقَالَ: لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ، فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ بِنُورِهَا وَ غَشِيَتْ أَبْصَارَ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ خَرَّتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لِلَّهِ سَاجِدِينَ وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا! مَا هَذَا اَلنُّورُ؟ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِمْ: هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِي وَ أَسْكَنْتُهُ فِي سَمَائِي خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِي أُخْرِجُهُ مِنْ صُلْبِ نَبِيٍّ مِنْ أَنْبِيَائِي أُفَضِّلُهُ عَلَى جَمِيعِ اَ‌لْأَنْبِيَاءِ وَ أُخْرِجُ مِنْ ذَلِكَ اَلنُّورِ أَئِمَّةً يَقُومُونَ بِأَمْرِي يَهْدُونَ إِلَى حَقِّي وَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِي فِي أَرْضِي بَعْدَ اِنْقِضَاءِ وَحْيِي»؛ چرا حضرت فاطمه (عليها السّلام) «زهرا» ناميده شد؟ امام فرمودند: زيرا خداوند متعال او را از نور با عظمت خود آفريد، و هنگامى كه نورش درخشيدن گرفت، آسمانها و زمين به نور او روشن شدند و چشمان ملائكه خيره ماند، پس سجده نموده و از خداى سبحان پرسيدند: خدايا! اين چه نورى است‌؟ خداوند متعال فرمود: اين نور از نور من است كه آن را آفريده‌ام و از صلب يكى از پيامبرانم كه او را بر ساير پيامبران برترى داده‌ام، خارج مى‌نمايم. و از اين نور امامانى خارج می شوند كه پس از انقطاع وحى، مردم را به سوى حق هدايت مى‌ نمايند. 📓 بحار الأنوار، ج۴۳، ص۱۲؛ كشف الغمة، ج۱، ص۴۶۴؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۷۶ ▪️ نورانیت اهل آسمان به نور زهراء حضرت اصدق الصادقین (سلام الله علیه) در حدیث دیگری علت تسمیۀ حضرت مادر به اسم اعظم «زهراء» را نورانیت اهل آسمان به نور آن حضرت دانستند: «لِأَنَّهَا كَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ اَلسَّمَاءِ كَمَا يَزْهَرُ نُورُ اَلْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ». 📓 معاني الأخبار، ج۱، ص۶۴. ۱