اوّل: «إِخْلَاصُ الْعَمَلِ»؛ یعنی چی؟ یعنی این اوّلی که عمل را دارد انجام می دهد، خالصاً مخلصاً لوجه الله، هیچ چیز دیگری جز خدا نباشد. این ریشه از تقوا می گیرد. رسیدید...؟ اگر این جوری باشد، آن جا هم شیطان را عاجزش می کند. رسیدید شما به عرض من؟! من غرضم این، همین تکه اوّلش بود. دیگر توی حسنات این ها نمی تواند دست ببرد. از آن راه هم نمی تواند این را فریبش بدهد. عمده این است که انسان، کاری را که می کند برای خدا، به عنوان حسناتش، صالحاتش انجام می دهد؛ مقیّد باشد به این که حتّی رضایت خودش هم تویش نباشد. نه رضای دیگران، آن که می شود ریا، درسته؟ رضای خودم هم نباشد، رضای خدا فقط باشد. شد؟ این جا دیگر هیچ کار نمی تواند شیطان بکند.لذا علی علیه السلام میفرماید: «لِلْمُتَّقِي ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ»؛ یک: «إِخْلَاصُ الْعَمَلِ»؛ بعد دوّمیش را می فرماید؛ و آن چی چی است؟ «قَصْرُ الْأَمَلِ»؛ و آن این است به این که یا آرزوهایش کوتاه باشد، من این را چون قبلاً گفتم، دیگر باز نمی کنم، اشاره می کنم و رد می شوم، یا این که نه، بودنش در دنیا، طول امل؛ یعنی این که آدم حالا حالاها هستم. نه. هیچ وقت فکر نمی کند که حالا حالاها هستم توی دنیا، همیشه به فکر این است که نکند الان بمیرم، «قَصْرُ الْأَمَلِ»؛ معنایش این است. همیشه توی این فکر است که نکند یهویی بیوفتیم، حالا تالاپی بیفتیم، مثل بقیّه که افتادند و مُردند؛ ما استثنایی نیستیم که، شد؟ سوّمی اش هم بعد می گوید: «وَ اغْتِنَامُ الْمَهَلِ »؛ یعنی چی؟ یعنی این زمانی را که زمان حیاتش در این دنیا هست، غنیمت می می شمرد. توجّه کنید! مَهَل؛ یعنی زمان و همین فرصتی که از نظر زمانی در دستش هست. و ازش بهره می گیرد برای چی؟هان! آخرتش. حالت تسویف به قول ما که حالا بعد، بعد انجام می دهم، ندارد این، توجّه کنید. غرر الحکم و درر الکلم، صفحه 548 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir