﷽ 📍 قیام امام‌حسین(ع) برای عمل به احکام الهی بود ❗️ 📌همان خطبه ای که حضرت خواندند و این تعبیر معروف که دارد: «أَ لَاتَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لَایُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لَایُنْتَهَى عَنْهُ»، نگاه کنید، می فهمید که امام حسین (ع) به طور کلّی، جنبه های عملی را پیش می کشد و بحث مسائل اعتقادی مطرح نیست. از این عبارت، «أَنَّ الْحَقَّ لَا یُعْمَلُ بِهِ»؛ معلوم می شود که واجبات، عمل نمی‌شود، «وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لَا یُنْتَهَى عَنْهُ»1️⃣؛ محرّمات نیز انجام می پذیرد، یا زمانی که حضرت از مدینه می خواهد حرکت کند، برای برادرش محمّدبن حنفیّه وصیّت نامه می نویسد و آن را به او می دهد. حضرت در آن وصیّت این طور می نویسد: «أُرِیدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْکَرَ»2️⃣؛ می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم. واضح است که امر معروف و نهی منکر، مربوط به اعتقادات نیست و برای فروع دین است. گذشته از این، کسی در آن موقع، جنبه های اعتقادی را هدف گیری نکرده بود. مگر یزید می گفت: خدا دروغ است؟ قیامت دروغ است؟ اصلاً و ابداً از این حرف ها نمی زد. حتّی برای ظاهرسازی می رفت و امام جماعت می ایستاد. با اعتقادات، مخالفت نمی کرد. در سطح جامعه، به عنوان منکر خدا، قیامت، مبدأ و معاد شناخته نمی شد. آنچه در آن زمان مطرح بود، جنبه های عملی بود. هدف و انگیزۀ امام حسین(ع) از قیام هم، بحث عملی بود؛ یعنی حضرت می خواست در مقابل ضربه زدن به روحیۀ تعبّد و تنسّک جامعه اسلامی نسبت به احکام الهی بایستد. هدف قیام به طور کلّی، این بود. نسبت به جميع احکام بود. 1️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص 116 2️⃣ بحارالأنوار، ج44، ص 229 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه یازدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir