۲. علم نداشتن ملائک به افعال و حکمت خداوند با نزدیکی آنان به عرش الهی در کتاب توحید خطبه‌ای از امیرالمومنین علیه السلام نقل شده که حضرت در پاسخ کسی فرمود: خداوند کسی است که همه فرشتگان با نزدیکی ایشان از کرسی کرامتش و طول شیفتگی حیرانی ایشان بسویش و بزرگ داشتن جلال عزتش و قرب ایشان از غیب ملکوتش، عاجز شدند که از کارش بدانند مگر آنچه را که ایشان را اعلام فرموده و ایشان نسبت به ملكوت قدس در جایی هستند که... کسی مثل ایشان نیست و از معرفت آن جناب بر آنچه ایشان را بر آن آفریده آن است که گفتند: سبحانك لا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ؛ يعنى تسبیح می‌کنیم و دور می‌داریم تو را از آنکه غیر تو عالم باشد و به امور غیبی کسی را نرسد که در اقوال و افعال تو زبان اعتراض گشاید. هیچ دانشی نیست ما را مگر آنچه تعلیم داده‌ای ما را، بدرستی که توئی بسیار دانای محکم‌کار صواب کردار که چیزی بر تو پنهان نیست و هر چه کنی و گوئی بر وجه علم و حکمت باشد پس گمان تو چیست ای سوال کننده به کسی که او همچنین است. 📚 التوحيد، ص ۵۰، ج ۱۳. توضیح حدیث: شخصی از امیر المومنین علیه السلام در مورد ذات خداوند سوال میکند و ایشان نیز این پاسخ روایت بالا را میدهد؛ یعنی ملائکه که به مراتب از نوع بشر به خداوند نزدیک‌تر هستند در مورد افعال خداوند حیران و سرگردان هستند تا چه رسد بخواهند به ذات خداوند و کنه آن برسند و این درسی برای انسان می‌باشد که برای خداشناسی به جای اینکه بخواهند در ذات خداوند تفکر و تعقل کنند که نتیجه‌اش یا تشبیه خداوند به مخلوقات و شرک بوده و یا تعطیلی و عدم درک خداوند و کفر. پس بایست نسبت به مخلوقات و افعال خداوند تفکر و تدبر کنند تا به خداشناسی درست و صحیح دست پیدا کنند. ✅ پایان این مطلب ✅ ☄ کانال تفسیر روایی قرآن👇 ╔══❖•°🌺 °•❖══╗   @mokhtasarolborhan ╚══❖•°🌺 °•❖══╝