منتظرانه
یک قرن و نیم آمده افزون هزاره را آیم کنار تا به کجا این کناره را با چتر دست خود به دو چشمم مدد دهم شاهد شوم ز دور مگر آن سواره را در سینه ام ز عشق و فراقست آتشی یا رب فزون کن آن و خموش این شراره را سخت است سیر غیر بر از یارْ بی خبر غفلت به غیر آر و بر عشقم نظاره را از آن سه شنبه ای که نهان گشت، در جهان کردند رسم بهر مسافر شماره را باید از او چه گفت که این حجم انتظار خود بهر قدر جنس نماید اشاره را ای عسکری فقط تو دعای فرج بخوان تا در سپهر بخت دهندت ستاره را ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲     
148 مشاهده