حزب‌الله، در پناه جامعهٔ مقاومت کابینهٔ لبنان به‌رهبری نواف سلام (سعودی_آمریکایی) دیکتهٔ آمریکایی‌ها را تصویب و خلعِ‌سلاح همه گروه‌ها و انحصار سلاح در دست دولت را تأیید و به آن تأکید کرد. سالیان زیادی سلاح مقاومت امر پذیرفته شده‌ای بود اما بعد از جنگ اخیر و اعلام بازگشت به ۱۷۰۱ رژیم مثل همیشه تجاوز و تعدی خود را افزایش داد و شرط صلح و عدم تعدی را خلعِ‌سلاح‌شدن حزب‌الله قرار داد.‌ آمریکایی‌ها و فرانسوی‌ها که ضامن قرارداد بودند با همراهی سعودی، دست‌فرمان خلعِ‌سلاح را در دستورکار قرار دادند و اکنون این امر در دولت لبنان تصویب شده و به ارتش آن اعلام شده تا برنامه و جدول زمانی تعیین کند. حزب‌الله و اَمَل با رد چنین مصوبه‌ای، اعلام کردند که تسلیم طرح رژیم و آمریکا نخواهند شد. حال چه خواهد شد؟ سناریوی اول: جنگ داخلی (مواجههٔ ارتش با حزب‌الله): ⟨ارتش، به مقرهای حزب‌الله جهت تحویل‌گرفتن سلاح، مراجعه کند⟩: این سناریو، معقول به‌نظر نمی‌رسد؛ چراکه می‌داند با مقاومت روبرو خواهد شد و انتهای روبرویی نیز چیزی جز جنگ داخلی که به‌ضرر همه خواهد بود، تصور دیگری نیست. به‌نظر می‌رسد جنگ داخلی، گزینه هیچ طرفی نخواهد بود. چراکه ارتش لبنان توان روبه‌رو شدن با حزب‌الله را ندارد و اندازه آن، بسیار کوچک‌تر از این حرف‌هاست. از دیگرسو ارتش لبنان از همه طوایف، در خود دارد و شیعیان نیز در ارتش، حضور معناداری دارند و این، به انشقاق درون ارتش هم منتهی خواهد شد. سناریوی دوم: جنگ افروزی (جنگ افروزی برای تحت‌فشار قراردادن حزب‌الله گزینه): ⟨۱. جنگ گستردهٔ رژیم در جنوب و بیروت⟩: این فضا، خصوصا به‌صورت زمینی، به ابراز وجود تمام‌عیار حزب‌الله و مقاومت می‌انجامد. تحقق این گزینه، گرچه شرایط سختی را در پی خواهد داشت، اما کابینهٔ لبنان از آن منتفع نمی‌شود و موضع مقاومت، تثبیت خواهد شد. ⟨۲. احتمال جنگ در مرزهای شرقی و حضور تکفیری‌های سوریه در مرز⟩: این گزینه نیز هرچند شرایط سختی را به‌همراه خواهد داشت؛ اما صرفاً حزب‌الله را در تنگنا قرار نخواهد داد و کل منطقه هم تحت فشار قرار خواهند گرفت و بار دیگر، ایدهٔ مقاومت، تأیید و گسترش می‌یابد. سناریوی سوم: فشار روانی_سیاسی (محتمل‌ترین ابزار و امکانی که جریان آمریکایی و دشمنان قدیمی حزب‌الله دارند): آن‌ها با گره‌زدن همهٔ مشکلات ریشه‌دار، قدیمی و‌ مزمن، به موضوع «دراختیار قرار داشتن سلاح توسط حزب‌الله»، ایجاد فشار اجتماعی را دنبال می‌کنند.‌ هدف این پروژه، اقناع و تسلیم‌ساختن بدون درگیری حزب‌الله است. هدف آن‌است تا حزب‌الله، خلعِ‌سلاح را انتخاب کند [که حتما نخواهد کرد]. اما این بازی نیز با خطرات و تهدیدات متنوعی روبه‌روست؛ ازجمله تهدیدات و تحریم‌های اقتصادی، ایجاد مشکلات امنیتی، اجماع‌سازی علیه حزب‌الله، جداساختن دوستان و متحدان و انواع دیگری از جنگ‌های روانی و ترکیبی. چرا حزب الله تسلیم نخواهد شد؟ امکان‌های ایستادگی و مقاومت حزب الله چیست؟ ۱. اولین دلیل، آن‌است‌که قدرت رژیم با همه امکانات و همه تدابیر (ترور دبیرکل عزیز، ترور عمومیِ پیجر، ترور فرماندهان گران‌قدر و…) بار دیگر به حزب‌الله نرسید. حزب‌الله بعد از دریافت همه ضربات، توانست بیش‌از ۶۰ روز مقاومت عاشورایی و بی‌نظیر کند و اجازه ندهد که رژیم، در خاک لبنان بماند. این توان و قدرت، یعنی حزب‌الله هنوز هم بازدارندگی دارد و رژیم درصدد است تا بدون جنگ، از دست حزب‌الله آسوده گردد! بنابراین حزب‌الله از قدرت خود مطمئن است. ۲. حزب‌الله تسلیم نخواهد شد؛ چون می‌داند بعد از تسلیم و خلع سلاح، رژیم حتما بی‌دردسر، جنوب را تصرف خواهد کرد و با وحشی‌گری به اشغال دست خواهد زد؛ لااقل کل استان جنوب (تا زیر بیروت). رژیم به‌دنبال بازگشت به موقعیت پیش‌از سال ۲۰۰۰ است؛ خیال خامی که تعبیر نخواهد شد. ۳. حزب‌الله تسلیم نخواهد شد؛ چون می‌تواند در آینده، مصوبه ذلیلانه دولت را برگرداند و مجدد بر مقاومت در کنار ارتش و مردم تأکید کند. ۴. حزب‌الله تسلیم نخواهد شد؛ چون جامعهٔ مقاومت لبنان (بیئةالمقاومه/حاضنةالمقاومه) راضی به خلعِ‌سلاح نیست و‌ می‌داند بدون سلاح، اشغال‌گری و حاکمیت بر لبنان توسط رژیم، گسترش خواهد یافت. جامعهٔ مقاوم، مهم‌ترین رکن محافظت از سلاح مقاومت است. ۵. مقاومت، تسلیم نخواهد شد؛ چون طرح آمریکایی که دولت آن‌را به تصویب رساند، برخلاف میثاق و پیمان طائف است و طائفه شیعه ضمن اینکه با این طرح مخالف است حق مقاومت تاریخی نیز دارد که اینجا نادیده گرفته شده است. ✍ م.ص.صاد 🗓 ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ @mssadeghi_ir