📝متن پاسخ استاد: با سلام نظر من ، همان نظر اساتید گذشته و سنت اصیل رایج در حوزه‌های علوم عقلی است و به هیچ وجه تخلف از آن را روا نمیدانم. این سیر برای کسی پیشنهاد میشود که بطور تخصصی میخواهد فلسفه و عرفان بخواند: بعد از مقدمات ادبیات عرب و منطق در حد مظفر، یک کتاب متقن فارسی در حد آشنایی با فلسفه سپس خلاصه بدایه الحکمه یا خود بدایه سپس شرح منظومه سپس اسفار. برای عرفان، بعد از اتمام شرح منظومه (آخر الهیات)، میتوان با تمهید القواعد یا اشعه اللمعات یا رساله توحید و نبوت و ولایت قیصری شروع کرد سپس مقدمه قیصری بر شرح فصوص و سپس فصوص با شرح قیصری یا شرح جامی و نهایتا مفتاح الغیب قونوی با شروحش چند نکته مهم: اول در هیچ مقطعی، نباید عرفان بدون فلسفه خوانده شود دوم مطالعه منظم و مباحثه، شرط ضروری تحصیل است سوم استاد باید خود، معانی معقول را وجدان کرده باشد تا کلام وی موثر در نفس شاگرد باشد وگرنه به صرف حفظ اصطلاحات، کسی مدرس حکمت نمیشود و کلامش مانند جسد بدون روح میماند در همه مراحل، در عین تلاش، طلب توفیق و استعانت از حق تعالی و مجاری فیض و باطن اولیاء، ممد همت و موثر حقیقی است. ایتا تلگرام