📚 دیرالزور، شهری است متعلق به دورۀ مسیحی، بلکه قدیمی‌تر. اسلام را بعد از رحلت پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم دیده‌است. مهمتر از همه آنکه مقدم قدوم سپاه صفین بوده. شیر خدا بر این خاک گام نهاده. در المیادین چشمه‌ای است با نام عین علی علیه‌السلام. خود حضرت با دستان مبارکش حفر کرده. بوکمال از حنجرۀ علی خطبه شنیده. سپاه بر کرانۀ فرات از آنجا آمده به دیرالزور. شهر، علی را بدرقه کرده تا رقه، نقطۀ درگیری شامیان و عراقیان، علوی‌ها و سفیانی‌ها. بیست سال بعدش، همین شهرهای همسایۀ فرات میزبان کاروان اسرای کربلا شده‌اند. از بوکمال به دیرالزور تا رقه. بعد از فرات جدا شده‌اند سوی حلب و از آنجا شام یعنی دمشق. سال‌ها بعد کاروان‌های زیارتی از شام راه افتاده‌اند سمت عتبات عراق و این شهر را که در مسیر زوار بوده، دیرالزور خوانده‌اند؛ شاید البته. 📌 برگرفته از ص 136 کتاب "سور سوریه"، تألیف محمدقائم خانی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل