📚 نو+کتاب | ماجرا‌های من و دوستم 4️⃣ شیرین‌تر از خواب و خوشمزه‌تر از غذا 🤔 همیشه یکی از سؤال‌هایی که آدم‌ها موقع دیدن کتابخانه‌ام از من می‌پرسیدند این بود: «یعنی تو همه اینا رو خوندی؟» به چشم‌های متعجبشان نگاه می‌کردم و شروع می‌کردم به توضیح که خب مثلاً این چند جلد دایره‌المعارفه، نمیشه که تمامش رو خوند، یا اون یکی کتابیه که دوستش نداشتم، یا این قسمت طبقه مخصوص کتاب‌هاییه که تازه خریدم، هنوز نخوندمشون... بعد صدایم را صاف می‌کردم و زل می‌زدم و به طبقات و ردیف‌های به هم چسبیده کتاب‌هایم. نمی‌شد دروغ گفت: «ولی بقیه‌شون رو... آره دیگه خوندم.» 😳 سعی می‌کردم خیلی سریع موضوع بحث را منحرف کنم که نرسد به حرف‌های تحسین‌آمیز. چون خجالت می‌کشیدم. آخر بیشتر مردم درباره ما کتاب‌خوان‌ها اشتباه می‌کنند. فکر می‌کنند آدم‌های زحمت‌کشی هستیم یا خیلی به خودمان فشار می‌آوریم که این همه کتاب می‌خوانیم. وقتی یک آدم کتاب به دست می‌بینند که معمولاً عینکی است و اغلب اطلاعات عمومی خوبی هم دارد، فکر می‌کنند توانایی عجیب و غریبی دارد که می‌تواند این همه سر کتاب خواندن سختی بکشد. مثل قهرمانی که از جنگ صدتا غول برگشته باشد. غول‌های کاغذی کتاب‌ها. 😉 اما من می‌خواهم اعتراف کنم کتاب‌خوان‌ها هیچ کار سختی نمی‌کنند که لایق تشویق و تحسین باشند... 📚 #رفاقت_ماندگار 🔻 برای خواندن متن کامل به سایت یا #نرم_افزار_موبایلی نو+جوان مراجعه کنید👇 🌐 https://nojavan.khamenei.ir/showContent?text&ctyu=20190