برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۵۹)
ادامه سخن در فرق بین منزل تفکر و تذکر
و بدان ای عزیز که تذکر از محبوب و به یاد معبود به سر بردن نتیجه های بسیاری برای عموم طبقات دارد:
اما برای کمّل و اولیا و عرفا، که خود آن غایت آمال آنهاست و در سایه آن به وصال جمال محبوب خود رسند. هنیئا لهم.
و اما برای عامه و متوسّطین بهترین مصلحات اخلاقی و اعمالی و ظاهری و باطنی است.
انسان اگر در جمیع احوال و پیشامدها به یاد حق تعالی باشد و خود را در پیشگاه آن ذات مقدس حاضر ببیند، البته از اموری که خلاف رضای اوست خودداری کند و نفس را از سرکشی جلوگیری کند.
این همه مصیبات و گرفتاری به دست نفس امّاره و شیطان رجیم از غفلت از یاد حق و عذاب و عقاب اوست.
غفلت از حق:
کدورت قلب را زیاد کند
و نفس و شیطان را بر انسان چیره کند
و مفاسد را روز افزون کند،
و تذکر و یاد آوری از حق:
دل را صفا دهد
و قلب را صیقلی نماید و جلوه گاه محبوب کند،
و روح را تصفیه نماید و خالص کند
و از قید اسارت نفس انسان را براند،
و حبّ دنیا [را که] منشأ خطیئات و سرچشمه سیّئات است از دل بیرون کند،
و همّ را همّ واحد کند و دل را برای ورود صاحب منزل پاک و پاکیزه نماید.
پس ای عزیز، در راه ذکر و یاد محبوب تحمل مشاقّ هر چه بکنی کم کردی.
دل را عادت بده به یاد محبوب، بلکه به خواست خدا صورت قلب صورت ذکر حق شود، و کلمه طیبه لا اله الّا الله صورت اخیره و کمال اقصای نفس گردد، که از این زادی بهتر برای سلوک إلی الله و مصلحی نیکوتر برای معایب نفس و راهبری خوبتر در معارف الهیه یافت نشود.
پس اگر طالب کمالات صوریه و معنویه هستی و سالک طریق آخرت و مسافر و مهاجر إلی الله هستی، قلب را عادت بده به تذکر محبوب و دل را عجین کن با یاد حق تبارک و تعالی.
@nyaz_ir