مسیح من! به صلیبت کشیده‌اند چرا؟ نشانِ ایزدی‌ات را ندیده‌اند چرا؟ مسیح من! نفست در شماره افتاده که ابروان تو از غم خمیده‌اند چرا؟ کجاست مادرت؟ ای زخم‌های پی در پی! رگ از گلوی سپیدت بریده‌اند چرا؟ تو برگزیده شدی تا حسین‌ِمان باشی برای قتلگه‌َت برگزیده‌اند چرا؟ تو آب خواسته بودی، به دور پیکر تو کنون به دشنه و خنجر رسیده‌اند چرا؟ مگر نه این همه ابلیس آدمی‌زادند؟ حریم حرمت حق را دریده‌اند چرا؟ تو را فروخته هر کس به کیسه‌ی درمی به جان خود همه‌ آتش خریده‌اند چرا؟ میان شعله‌ی غربت چه خیمه‌ای داری! کبوتران حریمت پریده‌اند چرا؟ یکی بگویدمان آه! دختران حسین به سمت کوه و بیابان دویده‌اند چرا؟ تو اِبنِ فاطمه‌ای، کلمه‌ی خداوندی مسیح من! به صلیبت کشیده‌اند چرا؟ پ‌ن: "إِنَّمَا الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ‌اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ". سوره نساء ۱۷۱. همانا مسیح فرزند مریم، فرستاده‌ الله و کلمه‌ی اوست.