مکتب حافظ: مقدمه بر حافظ شناسی/نویسنده:منوچهر مرتضوی
درباره:حافظ
مشهورترین تألیف دکتر مرتضوی که اغلب ایشان را با این اثر میشناسند، کتاب «مکتب حافظ» یا مقدمه بر حافظشناسی است. استاد بهاءالدین خرمشاهی درباره این کتاب نوشته است: «مکتب حافظ یکی از بهترین رهیافتها به شعر حافظ و رمزگشایی از مفاهیم کلیدی و نمادهای اساسی هنر اوست. استاد مرتضوی صاحب تقدم فضل و فضل تقدم در طرح اساسیترین مباحث حافظپژوهی ـ از جمله عشق و رندی و ملامتیگری ـ است. مکتب حافظ طبق عنوان فرعی و فروتنانهاش «مقدمه بر حافظشناسی» نام دارد؛ ولی در واقع مفتاح حافظشناسی و از مراجع عمده و کلاسیک نوین در حافظپژوهی است. در عالم حافظپژوهی سه اثر قدیمی است که ارزش ماندگار و خدشهناپذیری دارد: تاریخ عصر حاضر اثر شادروان غنی، حافظ شیرینسخن اثر شادروان معین و مکتب حافظ و هرگز هیچ حافظپژوهی از آنها بینیاز نیست.»
استاد مرتضوی در فصلالخطاب این کتاب آورده است: «جامعه ادبی و فرهنگی ایران، حافظ را از همان روزگار که دیوان و شعر او شناخته شده، هم شاعر و هم عارف شناخته و عوام و خواص با رسمی شناختن لقب «لسانالغیب»، او را یکی از اسراردانان و آگاهان از عوالم غیبی تلقی کردهاند. همه بحثها در چاپهای پنجگانه کتاب مکتب حافظ از نظر پایه و اساس و محور برای اثبات و شناساندن ماهیت این سخنور بزرگ و شعر او بوده و نتیجهای که گرفتهایم و در صحت آن شکی نداریم، این است که: اولاً حافظ غزلپردازی در ردیف دیگر غزلسرایان نبوده است. ثانیاً حافظ، عارفی در ردیف بزرگانی چون مولانا نیز محسوب نمیشود، بلکه شاعری غزلسرا است که بهره عظیمی از مفاهیم