1. فلسفهی قیام امام حسین علیهالسلام ابعاد گوناگونی دارد. به همان اندازه که تضییع بیتالمال و ظلم نمودن به مردم توسط یزید اهمیت دارد، موضوع شرابخواری و سگبازی او نیز دارای اهمیت است. یزید به عنوان حاکم در یک جامعه با گناهان علنی خود همچون شرابخواری به اسلام و احکام اسلامی دهنکجی میکند و وقتی حاکم یک جامعه علنا گناه کند و احکام الهی را زیر پا بگذارد علنا به جنگ خدا رفته است. دین یک مجموعه است و از سه مولفهی اصلی عقاید، احکام و اخلاق تشکیل شده است و ضعف در هر یک از این مبانی، موجب تضعیف سایر مبانی خواهد شد.
2. مگر میشود گفت یزید سگباز است که باشد؟! میمونباز است که باشد؟! یزید در خفا خطا نمیکرد گناهان یزید علنی شده بود.
3. امام در سخنان خویش علت قیام خود را اینگونه بیان میکنند: وَ أَظْهَرُوا الْفَسادَ فِی الاَرْضِ، وَ اَبْطَلُوا الْحُدُودَ، وَ شَرِبُوا الْخُمُورَ، وَ اسْتَأْثَرُوا فِی اَمْوالِ الْفُقَراءِ وَ الْمَساکِینَ، در این کلام، امام به شکل واضح به شرابخواری اشاره کردهاند و در کنارش به موضوع تضییع حق فقرا و مساکین.
4. میان هدف و نتیجه تفاوت وجود دارد. شفیع شدن امام برای گناهکاران یکی از نتایج این شهادت بود نه هدف از شهادت. ما شیعیان هرگز معتقد نیستیم که امام شهید شدند تا شفیع گناهان ما باشند این دقیقا اعتقاد مسیحیت است که مسیح را کفاره گناهان امت میدانند. ما معتقدیم امام به واسطهی امام بودن و به واسطهی این نوع شهادت، به بالاترین مقام شفاعت نائل شدند.
5. اشک بر امام حسین و ثواب و اجر آن هرگز به معنی تجویز گناه نیست. در روایت داریم که با اولین قطره از خون شهید تمام گناهان او پاک میشود جز گناه حقالناس. پس اشک بر حسین علیهالسلام تسهیل کننده و تسریعدهندهی بخشش گناهان فردی است اما نه تجویزی برای ظلم و جواز گناهان اجتماعی. ضمن اینکه اولین گام برای بخشش گناه، توبه است. تا از باب توبه وارد نشویم، باب شفاعت برای ما باز نخواهد شد.
6. رسیدن حسین به لقاء الله و شهادت عرفانی نیز هدف از این قیام نبود بلکه یکی از نتایج برگزیدن این سبک از شهادت بود.
7. شهادت سیاسی در نگاه اسلام تعریفی مجزا از شهادت اعتقادی، شهادت اخلاقی، شهادت انسانی و شهادت عرفانی ندارد. شهادت در نگاه اسلام یعنی گذشتن از جان برای دفاع از دین. طبیعتا بهترین و بالاترین سرمایهی هر انسانی سرمایهی وجود و حیات است. اینکه امام دلش نمیخواست بمیرد به معنی این نیست که امام از مرگ گریزان بود، یا هدفش شهادت نبود، یا از شهادت میترسید بلکه معنیاش این است که امام تا آخرین لحظه تلاش کرد تا جبهه باطل را هدایت کند.
8. حسین کشته نشد تا ما برای او عزاداری کنیم اما این ما هستیم که به عزاداری برای حسین محتاجیم. اینکه همهی خانهها بشود عزاخانه افراط در عزاداری نیست بلکه نوعی یادآوری ماست تا بدانیم برای نگه داشتن دین خدا، خون عزیزترین بندگان خدا ریخته شده است.
9. در روایت آمده است: إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ لَم يَبقَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ و لا نَبِيٌّ مُرسَلٌ و لا مُؤمِنٌ مُمتَحَنٌ إلاّ و هُو يَحتاجُ إلَيهِما في ذلكَ اليومِ در روز قیامت ملک مقرّبی، نبی مرسلی و مؤمنی نیست مگر این که محتاج پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) باشد.( بحارالانوار، ج 8، ص 59) بنابراین موضوع شفاعت فقط مربوط به تخفیف در گناه نیست بلکه در رابطه با ترفیع درجه هم موضوعیت دارد. شفاعت برای مردم عادی منجر به بخشش گناهان میشود و شفاعت نمودن از پیامبرانی همچون حضرت ابراهیم به معنی ترفیع درجهی آنها خواهد بود.
10. شیعه هرگز معتقد نیست که وجود مقدس حضرت مریم، دربان خانه حضرت زینب است. حضرت مریم(س) یکی از چهار زن برگزیده عالم است. هر دو بزرگوار دارای مقام عظیم و ارشمندی هستند.
#کارشناس_اخلاق
#محرم
#شبهات_عاشورا
@pasokhsara