🔰گزیده‌ای از وصیت نامه شهید ناصر خدری(رحمه الله تعالی علیه ) خانواده عزیزم! وصیتم به شما این است – و اگر مرا دوست دارید به وصیتم عمل کنید – مبادا در فقدانم بگریید و شیون و ناله کنید و دل دشنمان شما و مملکت شاد شود زیرا دشمن گریه شما را نشانه عجز و ناتوانی شما می داند؛ و اگر خواستید گریه کنید، بر امام حسین (ع) و اهل بیت او گریه کنید. اینکه خصم مزدور بر مملکت و قرآن یورش آورده و بر صغیر و کبیر این مملکت رحم نمی کند و به نوامیس این ملت تجاوز کرده، مردم بی گناه را قتل عام کرده و می کنند و از طرف دیگر ندای «هل من ناصر» امام و رهبر کبیر انقلاب، به این نداست که ما را یاری خواسته این جاست که دیگر سکوت معنی ندارد و سکوت به معنی خیانت به امام و مسلمین است. باید رفت، باید جنگید، باید کشت تا کشته شد. با این طرز تفکر باید به میدان نبرد رفت و از حیثیت اسلام دفاع کرد. خواهرانم – هم خواهران دینی و هم خواهران تنی – ! شما بعد از کشته شدن من مسئولیتی بس خطیر بر عهده دارید. رساندن پیام انقلاب، مهم تر از ریخته شدن خون من است، که ریختن خون من به خاطر رساندن پیام مظلومیت مان به دنیا است، و این رسالت بر دوش شماست. اما حرفی که همه، بخصوص خانواده ام درباره من می زنند، این است که مرا ناکام خطاب می کنند؛ نه! من عاشق بودم و بالاخره به معشوق رسیدم، بلکه مدت های مدیدی بود که به دنبال معشوق بودم و تا از او کام بگیرم و بالاخره نیز چنین شد. بنابراین، من کامیاب شدم که از این دنیا رفتم. آری این چنین است جریان عروسی رهروان حسین ابن علی (ع)؛ و خداوند سبحان این چنین دوستان و عاشقانش را به وصال معشوق می رساند. و چه خوش سعادتی است، شهادت، اگر نصیب کسی شود. #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد_دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄