✍ خودکارآمدی 🦋 به باور فرد به توانایی‌های خود برای انجام موفقیت‌آمیز یک کار یا دستیابی به یک هدف خاص اشاره دارد. این مفهوم بیانگر این است که فرد تا چه حد احساس می‌کند می‌تواند در موقعیت‌های مختلف عملکرد مؤثری داشته باشد. خودکارآمدی بر نحوه تفکر، انگیزه، رفتار و احساسات افراد تأثیر می‌گذارد و نقش مهمی در تعیین اهداف، پشتکار در مواجهه با چالش‌ها و مقابله با استرس ایفا می‌کند. 🔺 مفهوم خودکارآمدی توسط آلبرت بندورا (Albert Bandura)، روانشناس مشهور و نظریه‌پرداز شناختی-اجتماعی، مطرح شد. بندورا در نظریه یادگیری اجتماعی خود بر اهمیت باورهای فرد به توانایی‌هایش تأکید کرد و خودکارآمدی را به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در این نظریه معرفی نمود. او معتقد بود که خودکارآمدی نه تنها بر انتخاب اهداف و فعالیت‌ها تأثیر می‌گذارد، بلکه بر میزان تلاش و پایداری فرد در مواجهه با مشکلات نیز مؤثر است. 🔺بندورا در تحقیقات خود نشان داد که خودکارآمدی از چهار منبع اصلی نشأت می‌گیرد: 1. تجربیات موفقیت‌آمیز گذشته: موفقیت‌های قبلی فرد در انجام یک کار، خودکارآمدی او را افزایش می‌دهد. 2. تجربیات جانشینی: مشاهده موفقیت دیگران در انجام یک کار می‌تواند خودکارآمدی فرد را تقویت کند. 3. ترغیب کلامی: تشویق و حمایت دیگران می‌تواند باور فرد به توانایی‌هایش را افزایش دهد. 4. حالت‌های هیجانی و فیزیولوژیکی: احساسات مثبت و کاهش استرس می‌توانند خودکارآمدی را بهبود بخشند. 🎄 مهدی مرادی روانشناس تربیتی https://eitaa.com/psychtip