♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 4⃣5⃣ تدبر در سوره #شعرا 🔹 نکات سوره شعرا از تفسیر عبدالعلی بازرگان شعراء : ۱۹۴ عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ بر قلب تو، تا از هشدار دهندگان [به منکران / به آثار و عواقب اعمال‌شان] باشي. 90 90- پرتو اين پديدة درخشان در چارچوب نظامات الهی [اذن الله]، نه بر ذهنيات مجرد، بلکه بر قلب پاک پيامبر اسلام تابيده است: بقره 97 (2:97) - ...فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللهِ... نزول قرآن بر قلب پيامبر [نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ]، بر مرکز عواطف و احساسات او بوده و تمام وجودش را تسخير و از خود بی خود کرده است. به تعبير سوره نجم، فؤاد [قلب و نيروهای دروني- مغز] او آن را به جای فهميدن، ديده است! بصيرت و ديدنی با تمام دل. در اين آيات 4 بار بر ديدن حقايق اشاره مي‌کند: فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى عِنْدَ سِدْرَهِ الْمُنْتَهَى عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى إِذْ یَغْشَى السِّدْرَهَ مَا یَغْشَى مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى لَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى [نجم 10 (53:10) تا 18] شعراء : ۱۹۵ بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ به زبان عربی آشکار، 91 ____ 91- در مورد آنچه به پيامبر اسلام(ص) نازل شده، جمعاً ده بار صفت «عربی» در قرآن به کار برده شده است: مثل: قرآنا عربياً و حکما عربياً، درست است که معنای کلمة عربی [مخالف عجمی]، آشکار و بی ابهام و روان بودن يک متن است، اما علاوه بر اين سوره، در دو سوره ديگر نيز بر «لسان عربی مبين» [زبان عربی آشکار] بودن آن نيز تأکيد کرده است [نحل 103 (16:103) و احقاف 12 (46:12) ]. آيا اين تأکيدات نمي‌تواند اثبات کننده اين امر باشد که هم زبان [لسان] قرآن و هم متن [خواندنی آن- قرآن]، يعنی الفاظش از جانب خدا نازل شده و پيامبر اسلام، نه روايت کننده آنچه بر او وحی شد [بر حسب حافظه و برداشت بشری خود]، بلکه منقل کننده امين اين امانت، با تمام الفاظش، به بندگان بوده است؟ برای عظمت مقام او همين بس که توانست گيرنده و رؤيت کننده امين آن پيام باشد و پيامبری را با امانت به اتمام برساند. شعراء : ۱۹۷ أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ آيا برای آنها نشانه‌ای [از آمدن پيامبر اسلام در تورات] نيست که علمای بني‌اسرائيل آن را به خوبی مي‌شناسند؟ 93 __ 93- برحسب آنچه در آيات 146 سوره بقره (2:146) و 20 سوره انعام (6:20) آمده است، يهوديان به همان وضوحی که فرزندان خود را مي‌شناختند، از نشانه‌هائی که در کتابشان آمده بود، پيامبر اسلام را نيز مي‌شناختند، اما به خاطر تصورات و تعصبات قومی و نژادي، که گويا اين پيامبر از نسل اسحاق، و نه اسمعيل، بايد باشد، آگاهانه او را انکار مي‌کردند. در ترجمه فعلی تورات نيز اين شفافيت را با تغيير و تحريفاتی پوشانده‌اند. کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛