🔰 | تاریخی که امام روح الله(ره) ساخت... ✏️ نویسنده: «زهره صابر» 🔸 در روزگاری برای بهتر به یاد آوردن گذشته، آلبوم‌های عکس را ورق می‌زدیم؛ این کار نماد «به یاد آوردن» بود. نماد به یاد آوردن کودکی، به یاد آوردن رفتگان بی‌بازگشت و جوانی‌های سپری شده. در تاریخ نیز روزهایی هست که نمادند برای همه عصرها. نماد ، نماد استقامت یک ملت و شجاعت و دلیری جوانانی که جز در برابر سر خم نکرده‌اند؛ و حادثه‌هایی بر جریده عالم ثبت است که حافظه تاریخی مردمان نمی‌تواند و نباید فراموش‌شان کند. 🔹 تاریخ را که مانند آلبوم‌های عکس ورق بزنی؛ تصویری میبینی، ثبت شده در سال ۱۳۴۲، از جهان‌مرد استکبارستیزی که با شجاعت تمام در جمع مردمی که گرد تا گردش نشسته‌اند، اعلام عزای عمومی میکند در مخالفت با لایحه ننگین و سپس تصویری میبینی از همان مرد که در لحظه دستگیری و تبعید به ترکیه چشم دوخته به لنز دوربین و با صلابت در چشمانش، لرز می‌اندازد به تن دشمنان و بدخواهان و مستکبران؛ انگار نگاه نافذش درباره سخن میگوید با آیندگانی که در راه‌اند. و نیز تصویری از دانشجویان و دانش‌آموزانی را می‌بینی که عکس سیاه و سفید امام روح الله(ره) را به دست گرفته و شعار می‌دهند و سپس دود میبینی و خون و در صفحه بعد شقایق‌های روییده در دامنه دماوند را تماشا میکنی. همه تصاویر صدا دارند. صدای شلیک‌های پی در پی مرگبار سربازان را می‌شنوی که بر سینه جوانان می‌نشیند و صدای فریادهای برخاسته از عرق پاکیزه مسلمانی و ملی آزادی‌خواهانه مردی را، که عزت می‌خواهد برای ملت‌ش. فریاد رهبری را میشنوی که متکی بر مردم است و به پشتوانه‌ی موذنان جامعه بلند شده، که سلطه استکبارگران را بر نمی‌تابند و قیام میکنند. 🔸 تاریخ پر از نماد است اگر خوب بنگری، پر از نشانه و آیه. آن روز اگر آن یگانه‌مرد انقلابی، پیشه کرد و در تبعید تاب آورد؛ ۱۵ سال بعد مردم جان تازه گرفتند از ایستادگی‌اش و بیدار شدند و جوانان مشق مجاهدت کردند بدون هیچ ترس و واهمه‌ای، و به میدان آمدند و شاه سلطه پذیر را راندند و دست سلطه گران به این سرزمین را قطع کردند و تو بگو این و پایداری، این صبر و و اعتقاد قلبی به مسیر روشن مقاومت در برابر ظلم اگر نبود؛ چه کسی لحظات جانکاه تاریخ را تاب می‌آورد و ما چطور میتوانستیم شاهد تحقق «وَ لَیَنصُرَنَّ اللَهُ ‌مَن یَنصُرُه» باشیم؟ تاریخ پر از نماد است و در سراسر آن مشهود. سیزده آبان یا هفتم اکتبر؟ فرقی نمیکند. مقصود مقاومت است و دادخواهی و مبارزه تا هنگامه نابودی طاغوت. هر روزی که انسان در جستجوی حقیقت باشد و پرچم حزب‌الله را برافراشته کند؛ یوم الله است و هرجا که مجاهدی برخیزد و حلقوم‌های پاکیزه‌ای، فریاد آزادگی سر بدهد و خون مظلومی بر زمین جاری شود؛ مصارع عشاق است، بار دیگر کربلاست. 🔹 و خداوند پاداش جان‌های قیام کرده و عقل‌های سلیم و قلب‌های مطمئن به ایمان را خواهد داد؛ همانطور که موهبت کرد و صفت بلندی چون «قاصِمُ شَوْکَهِ الْمُعْتَدینَ» را در عالم و اگر استوار و مقاوم در این راه بمانیم؛ خواهیم دید که چه عزتی میدهد خدا به سرهای بلند شده بر نی، به موذنان جوان ایستاده بر ماذنه‌های علم و به پای‌مردان چشم‌دوخته به مناره‌های بلند مقاومت؛ و چه شکوهی می‌دهد به کلام و چه هیبتی می‌دهد به نگاه و چه برکتی می‌دهد به ، و چه قوتی می‌بخشد به قلب‌ها و اقدام طی کرده در مسیرهای سخت. چنین گفت که پاداش مجاهدان است و خداوند تنها ناصر هر روز و همیشه و هنوزهای ما: «سُنَّةَ اللهِ الَّتی قَدخَلَت مِن قَبلُ وَلَن تَجِـدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبدیلا؛ این سنّت الهی است؛ اگر مسلمانها بِایستند، بر همه‌ی سازوبرگ قدرتهای طاغوتی و مستکبر پیروز خواهند شد.» ۱۳۹۷/۰۹/۰۴ @rahbari_plus