🔰 #یادداشت | «ایمان به ولی» در هندسه ولایتمداری _ ۱ ▪️شرحی بر دستنوشته شهید سیّدحسن نصرالله (قدّسه‌الله) 📝 به مناسبت شهادت جناب سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان و تعابیر رهبر انقلاب درباره ایشان از جمله «راه نصرالله» و «مکتب نصرالله»، «خط رهبری» در این یادداشت به قلم «حجت‌الاسلام علیرضا ملااحمدی»، نوع نگاه شهید نصرالله به مسئله ولایت و ایمان به ولی را تبیین و بررسی می‌کند. * اشاره 🔸 سیّدالشهداء مقاومت جناب حجّت‌الاسلام و المسلمین سیّدحسن نصرالله (رضوان الله علیه) یکی از باشکوه‌ترین شخصیّت‌های دوران معاصر است. شخصیّت آن مرد در میان دوست و دشمن در جهان اسلام و کلّ جهان، به درایت و شجاعت و صداقت و صلابت و دیگر ویژگی‌هایی از این دست شناخته شده است. 🔹 چُنانکه جمع این ویژگی‌ها در او در قامت «دبیرکلّ حزب الله لبنان» باعث شده بود که به حقّ تکّیه‌گاه #جبهه‌ی_مقاومت باشد. امّا مسئله این است که از میان تمام ویژگی‌هایی که آن مرد داشت، کدام‌یک را میتوان خصیصه‌ی اصلی و محوری شخصیّت ایشان دانست که بقیّه‌ی خصائص حول آن شکل گرفته‌اند؟ از میان تمام خوبی‌های او، کدام ویژگی زیربنای شخصیّت ایشان را شکل داده که پایه و محور بقیّه شده است؟ در ادامه تلاش می‌کنیم بر اساس معارف اسلامی و به کمک بعضی از اظهارات خود ایشان، سرّ این عظمت شخصیّتی را قدری بشناسیم: * «ایمان به ولیّ» به‌مثابه زیربنای شخصیّتی 🔸 شاخص‌ترین خصیصه‌ی شهید سید حسن نصرالله (رضوان الله علیه) که ایشان خود بارها به صراحت بر آن تأکید داشت، ولایتمداری محض نسبت به رهبر معظّم انقلاب به عنوان ولیّ #جامعۀ_اسلامی است. 🔹 برخلاف آن تلقّی سطحی‌نگرانه‌ای که اصل ولایت فقیه را در حدّ یک مادّه از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تقلیل می‌دهد و حدود آن را به مرزهای جغرافیایی محدود می‌کند، در نگرش شهید نصرالله (ره) «#ولایت» امری زمان‌مند و مکان‌مند نیست که تابع قرارداد اجتماعی و قوانین اعتباری باشد؛ بلکه حقیقتی است که امتداد «توحید» در حیات اجتماعی است و اساساً موحّدانه‌زیستن در سطح اجتماعی و تمدّنی بدون آن میسّر نیست. چنانکه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدّظلّه‌العالی) حقیقت ولایت را چنین توصیف میکند: 🔸 «ولايت اسلامى يعنى رشحه و پرتوى از #ولايت_خدا در ميان مردم... در اسلام، سرپرستى جامعه، متعلق به خداى متعال است... هيچ قدرتى، هيچ شمشير بُرّايى، هيچ ثروتى، حتّى هيچ قدرت علم و تدبيرى، به كسى اين حق را نمى‌دهد كه مالك و تصميم‌گيرنده درباره‌ى سرنوشت انسانهاى ديگر باشد... اين حق، متعلق به خداست. خداى متعال، اين ولايت و حاكميت را از «مجارى خاصى» اعمال مى‌كند. يعنى آن وقتى هم كه اين اختيار به #حاكم_اسلامى و ولىّ امور مسلمين داده مى‌شود كه امور مردم را اداره بكند، باز اين ولايت، ولايتِ خداست؛ اين حق، حق خداست و اين قدرت و سلطان الهى است كه بر مردم اعمال مى‌شود. 🔹 ...لذا آن كسى كه اين ولايت را از طرف خداوند عهده‌دار مى‌شود، بايد نمونه‌ى ضعيف و پرتو و سايه‌اى از آن ولايت الهى را تحقق ببخشد و نشان بدهد، يا بگوييم در او باشد. خصوصيات #ولايت_الهى، قدرت و حكمت و عدالت و رحمت و امثال اين‌هاست. آن شخص يا آن دستگاهى كه اداره‌ى امور مردم را به عهده مى‌گيرد، بايد مظهر قدرت و عدالت و رحمت و حكمت الهى باشد. اين خصوصيت، فارق بين جامعه‌ى اسلامى و همه‌ى جوامع ديگرى است» (۱۳۶۹/۰۴/۲۰ بیانات در ديدار با مسئولان و كارگزاران نظام) 🔸 همین ویژگی باعث شده که #شهید_نصرالله (ره) نه‌فقط حیات خود را بلکه حتّی مدیریّت خویش بر حرکت تاریخیِ حزب الله لبنان را ذیل «ولایت» تعریف کند و بنای خود را بر ولایتمداری ناب بگذارد. دست‌نوشته‌ای که از ایشان پس از شهادتش منتشر شد و در آن، تنها یک نصحیت کرده بود مبنی بر اینکه «برای خیرِ دنیا و آخرت‌تان، ایمان‌تان به رهبریِ امام خامنه‌ای (دام‌ظلّه) محکم و قوی باشد.» برآمده از همین باور عمیق است. 🔹 امّا این ولایتمداری دقیقاً به چه معناست و ایشان چگونه توانست این دغدغه را در آن سطح عالی، هم در رهبریِ خود بر جبهۀ مقاومت و هم در تشکیلات حزب الله لبنان به جریان بیندازد و محقّق کند؟ پاسخ را باید در همان نقطۀ محوریِ دست‌نوشتۀ ایشان جستجو کرد؛ آنجا که از ولایتمداری با عنوان «#ایمان» یاد کرده است. * کدام ولایتمداری؟ 🔸 فهم عمومی از «#ولایت_فقیه» چیزی شبیه مرجعیّت است با این تفاوت که مراجع تقلید بیشتر به استنباط حکم شرعی در احکام فردی می‌پردازند و ولیّ‌فقیه حدّاکثر به استنباط وظایف اجتماعی و سیاسی می‌پردازد و لذا برای ولایتمداربودن، همین اندازه کافی است که –همانطور که یک مقلّد #رسالۀ توضیح المسائلِ مرجع تقلیدش را می‌خواند- ما هم دیدگاه‌های ولیّ‌فقیه در حیطۀ بایدها و نبایدها را بدانیم و در عمل خود را ملتزم و متعهّد به آن بدانیم. @rahbari_plus

🔰 #جستار | تاریخی که امام روح الله(ره) ساخت... ✏️ نویسنده: «زهره صابر» 🔸 در روزگاری برای بهتر به یاد آوردن گذشته، آلبوم‌های عکس را ورق می‌زدیم؛ این کار نماد «به یاد آوردن» بود. نماد به یاد آوردن کودکی، به یاد آوردن رفتگان بی‌بازگشت و جوانی‌های سپری شده. در تاریخ نیز روزهایی هست که نمادند برای همه عصرها. نماد #مبارزه، نماد استقامت یک ملت و شجاعت و دلیری جوانانی که جز در برابر #ولایت_الهی سر خم نکرده‌اند؛ و حادثه‌هایی بر جریده عالم ثبت است که حافظه تاریخی مردمان نمی‌تواند و نباید فراموش‌شان کند. 🔹 تاریخ را که مانند آلبوم‌های عکس ورق بزنی؛ تصویری میبینی، ثبت شده در سال ۱۳۴۲، از جهان‌مرد استکبارستیزی که با شجاعت تمام در جمع مردمی که گرد تا گردش نشسته‌اند، اعلام عزای عمومی میکند در مخالفت با لایحه ننگین #کاپیتولاسیون و سپس تصویری میبینی از همان مرد که در لحظه دستگیری و تبعید به ترکیه چشم دوخته به لنز دوربین و با صلابت در چشمانش، لرز می‌اندازد به تن دشمنان و بدخواهان و مستکبران؛ انگار نگاه نافذش درباره #عزت سخن میگوید با آیندگانی که در راه‌اند. و نیز تصویری از دانشجویان و دانش‌آموزانی را می‌بینی که عکس سیاه و سفید امام روح الله(ره) را به دست گرفته و شعار می‌دهند و سپس دود میبینی و خون و در صفحه بعد شقایق‌های روییده در دامنه دماوند را تماشا میکنی. همه تصاویر صدا دارند. صدای شلیک‌های پی در پی مرگبار سربازان #رژیم_پهلوی را می‌شنوی که بر سینه جوانان می‌نشیند و صدای فریادهای برخاسته از عرق پاکیزه مسلمانی و ملی آزادی‌خواهانه مردی را، که عزت می‌خواهد برای ملت‌ش. فریاد رهبری را میشنوی که متکی بر مردم است و به پشتوانه‌ی موذنان جامعه بلند شده، که سلطه استکبارگران را بر نمی‌تابند و قیام میکنند. 🔸 تاریخ پر از نماد است اگر خوب بنگری، پر از نشانه و آیه. آن روز اگر آن یگانه‌مرد انقلابی، #استقامت پیشه کرد و در تبعید تاب آورد؛ ۱۵ سال بعد مردم جان تازه گرفتند از ایستادگی‌اش و بیدار شدند و جوانان مشق مجاهدت کردند بدون هیچ ترس و واهمه‌ای، و به میدان آمدند و شاه سلطه پذیر را راندند و دست سلطه گران به این سرزمین را قطع کردند و تو بگو این #بصیرت و پایداری، این صبر و #مجاهدت و اعتقاد قلبی به مسیر روشن مقاومت در برابر ظلم اگر نبود؛ چه کسی لحظات جانکاه تاریخ را تاب می‌آورد و ما چطور میتوانستیم شاهد تحقق «وَ لَیَنصُرَنَّ اللَهُ ‌مَن یَنصُرُه» باشیم؟ تاریخ پر از نماد است و #ایام_الله در سراسر آن مشهود. سیزده آبان یا هفتم اکتبر؟ فرقی نمیکند. مقصود مقاومت است و دادخواهی و مبارزه تا هنگامه نابودی طاغوت. هر روزی که انسان در جستجوی حقیقت باشد و پرچم حزب‌الله را برافراشته کند؛ یوم الله است و هرجا که مجاهدی برخیزد و حلقوم‌های پاکیزه‌ای، فریاد آزادگی سر بدهد و خون مظلومی بر زمین جاری شود؛ مصارع عشاق است، بار دیگر کربلاست. 🔹 و خداوند پاداش جان‌های قیام کرده و عقل‌های سلیم و قلب‌های مطمئن به ایمان را خواهد داد؛ همانطور که موهبت کرد و صفت بلندی چون «قاصِمُ شَوْکَهِ الْمُعْتَدینَ» را در عالم و اگر استوار و مقاوم در این راه بمانیم؛ خواهیم دید که چه عزتی میدهد خدا به سرهای بلند شده بر نی، به موذنان جوان ایستاده بر ماذنه‌های علم و به پای‌مردان چشم‌دوخته به مناره‌های بلند مقاومت؛ و چه شکوهی می‌دهد به کلام و چه هیبتی می‌دهد به نگاه و چه برکتی می‌دهد به #خون، و چه قوتی می‌بخشد به قلب‌ها و اقدام طی کرده در مسیرهای سخت. چنین گفت که پاداش مجاهدان #نصر است و خداوند تنها ناصر هر روز و همیشه و هنوزهای ما: «سُنَّةَ اللهِ الَّتی قَدخَلَت مِن قَبلُ وَلَن تَجِـدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبدیلا؛ این سنّت الهی است؛ اگر مسلمانها بِایستند، بر همه‌ی سازوبرگ قدرتهای طاغوتی و مستکبر پیروز خواهند شد.» ۱۳۹۷/۰۹/۰۴ @rahbari_plus