#اصول_بهداشت_روانی_و_تقویت_حافظه
#۶
↪️🔻بخش اول: اصول بهداشت روانی
↪️ 🔻فصل دوم : سلامت روح و روان
🔻نوشتار دوم: روشهای درست فكركردن
↪️🔸۹. بايد باور داشته باشد كه مهم‌ترين عامل حل مشكل خداوندِ مهربانتر از مادر است؛ لذا با توسل به چهارده معصوم علیهم السلام از خداوند متعال ياری جويد؛ «ألَيْسَ اللهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ» «الزمر: ۳۶» یعنی: آيا خداوند به تنهائی بنده‌اش را كفايت نمی‌كند.
🔸۱۰ در دنیا در جست‌وجوی راحتی مطلق نباشد؛ در روایت است : «الرَّاحَةُ لَمْ تُخْلَقْ فِي الدُّنْيَا وَ لَا لِأَهْلِ الدُّنْيَا إِنَّمَا خُلِقَتِ الرَّاحَةُ فِي الْجَنَّةِ وَ لِأَهْلِ الْجَنَّة» انسان بايد بداند كه اين دنيا مقدمه ابديت است و پر از بلا و مصيبت بوده و به راحتی مطلق در آن نمی‌توان رسيد؛ لذا بر اساس اين جهان‌بينی نبايد به دنبال راحتی مطلق بود و زندگی كردن در مشكلات را نوعی لذّت دانست و يقين نمود که در نعمت‌های بيكران الهی غوطه‌ور است و همواره در جاذبه كمال و جمال مطلق قرار دارد و همواره در فكر هدف اصلی و رسيدن به كمال ملكوتی باشد كه لازمه آن دورانديشی و آينده‌نگری است.
🔸۱۱. داشتن نظم عينی و خارجی؛ تلاش كند که علاوه بر نظم روانی كه موضوع آن بيان شد، نظم عينی و خارجی را نيز در زندگی داشته باشد و طبق فرمايش امام کاظم علیه السلام ساعات خود را به چهار بخش تقسيم كند:
1⃣ بخشی برای عبادت و مناجات با خدا؛
2⃣ بخشی برای كار و كسب روزی حلال؛
3⃣ بخشی برای ارتباط با برادران و افراد سالم جامعه که عیب‌ها را از روی اخلاص گوشزد می‌کنند؛
4⃣ و بخشی برای استفاده از لذّتهای حلال (تفريحات سالم)؛ به هوش باشد كه عمر آدمی سرمايه جاودانگی اوست و با اتلاف وقت و تنبلی، آن را به هدر ندهد و هميشه پركار و فعّال باشد؛
🔸۱۲. داشتن محاسبه در زندگی؛ با محاسبه زندگی كند، يعنی در آخر هر شب از خود حساب بكشد و مشغول اصلاح خويش باشد. بهترين راه برای اين امر، نوشتن نقاط ضعف و عيبهای خود می‌باشد كه بايد برای برطرف كردن آن بكوشد و ضمناً نقاط مثبت خود را شناسايی كرده و تقويت نمايد كه نتيجه آن زندگی بدون گناه خواهد بود؛ حضرت امام كاظم علیه السلام می‌فرمايد: «لَيْسَ مِنَّا مَن لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فی كُلّ يَوْمٍ» از ما نيست كسی كه هر روز اهل محاسبه نباشد؛
🔸بسی كتاب خواندی كتاب نفس بخوان
🔸ز كرده‌های تو جان را كتاب در پيش است
🔸مرا به هيچ كتابی مكن حواله دگر
🔸كه من حقيقت خود را كتاب می‌بينم
🔸۱۳. تلاش در جهت داشتن روحی آرام؛ تلاش كند كه روحی آرام داشته باشد كه آن نيز در سايه ياد خدا و ارتباط با او ميسر می‌شود؛ از اين رو، بايد تلاش نمايد که به هيچ وجه با غيظ و خشم و عصبانيت و اضطراب زندگي نكند و با چشم هم چشمی خود را افسرده نسازد و از هيچ كس و هيچ تهديد و انتقادی نهراسد و باور داشته باشد كه همه چيز دست خداست و اگر احياناً عصبانی شود برای رفع عصبانيت می‌تواند اقدامات زير را انجام دهد:
1⃣ ياد خداوند توجه حضور هميشگی او در زندگی؛
2⃣ نماز خواندن؛
3⃣ تغيير مكان و تغيير حالت دادن؛
4⃣ نفس عميق كشيدن؛
5⃣ شنا يا حمام رفتن؛
6⃣ ورزش كردن؛
7⃣ ارتباط با يک دوست صبور، حليم و خونسرد تا كمک حال او در رفع عصبانيت باشد و بهتر اين است كه از زمينه‌های غضب و عصبانيت دوری كند.
🔸۱۴. پايداری در مقابل محرکهای اجتماعی؛ تحت تأثير محركهای اجتماعی واقع نشود و در اثر رفتار و گفتار نابهنجار، اعتراض و بی‌مهری، تمسخر و تحقير ديگران، زندگی عقلانی و شرعی، خود را تغيير ندهد، بلكه كاملاً بی‌خيال و خونسرد بوده ذهن و قلب ملكوتی خود را مشغول قيل و قال ديگران نسازد. چنان‌که خداوند متعال می‌فرمايد: «وَ لَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لَا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِّـمَّا يَمْكُرُونَ «النمل، ۷۰» یعنی: ای پيامبر بر آنان محزون مباش و از مكر آنها در تنگنا قرار نگير.
🔸۱۵. نظم منطقی در فكر كردن و پرهيز از تخيلات انفعالی؛ از علائم تخيل می‌توان به منتقل شدن از موضوعی به موضوع ديگر بدون نتيجه‌گيری در موضوع نخست يا در موضوعی از شاخه‌ای به شاخه ديگر رفتن اشاره كرد كه نتيجه آن روان گسستگي و روان پريشی است كه نهايتاً در مراحل حادّتر منجر به امراض روانی می‌گردد؛ لذا بايد باور داشت كه اين خيالات، اوهام و افكار پريشان و القائات شيطانی، فكر را مختل و وجود را از وحدت به كثرت، از نور به ظلمت، از عمل به آرزوهاي غير منطقی و از انبساط و شادی به غم و غصه سوق می‌دهد، البته در عين حال از خيالات نيز نبايد ترسيد، چرا كه خيالات همانند تار عنكبوتند و با كمی صبر و تحمل و مقاومت از بين می‌روند؛ مناسب است به خاطر اهمیت فوق العاده خیال و تأثیر آن در همه امور از جمله تحصیل، مطالبی در این راستا بیان شود:🔻
↩️ ادامه دارد.
👉 @raveshsonnati