#حکایت_داستان #روایت یک روایت +یک حکایت👇 اسماعیل خثعمی گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: انّا اذا قَدِمْنا مَکَّةَ ذَهَبَ اصحابُنا یَطوفونَ وَ یَتْرُکونی احْفَظُ مَتاعَهُمْ، قالَ:انتَ اعْظَمُهُمْ اجْراً. ما وقتی به مکّه وارد می‌شویم، همراهان و همسفران ما به طواف می‌روند، و مرا نزد وسایل و اشیای خود می‌گذارند تا از آنها نگهبانی و مراقبت کنم. حضرت فرمودند: پاداش تو بیش از آنان است! فروع کافی، ج 4، ص 545. یکی از علما نقل می کرد که یک سال تابستان به اتفاق امام و چند تن از روحانیان به مشهد‏‎ ‎‏مشرف شدیم، در مشهد برنامه مان چنین بود که بعد از ظهرها پس از کمی استراحت، به‏‎ ‎‏طور دسته جمعی به حرم می رفتیم و بعد از زیارت و نماز و دعا به خانه برمی گشتیم. ما‏‎ ‎‏می دیدیم که امام دعا را خیلی مختصر می خواندند و تنها به منزل برمی گشتند و ایوان‏‎ ‎‏منزل را آب و جارو می کردند، فرش پهن می کردند، سماور را روشن می کردند و چایی را‏‎ ‎‏آماده می کردند، و وقتی ما از حرم برمی گشتیم برایمان چای می ریختند. یک روز من از‏‎ ‎‏ایشان سؤال کردم این چه کاری است که شما می کنید؟ حضرت امام فرمودند: ‏‏من ثواب‏‎ ‎‏این کار را کمتر از آن زیارت و دعا نمی دانم. https://eitaa.com/joinchat/2786197731C88ffbcfb9c