محیی الدین ابن عربی: #دستورالعمل #مکاشفه حضرت شیخ اکبر محیی الدین در کتاب شربف « وصایا » می فرمایند: علیک بالأذان لکل صلاة أو تقول ما یقول المؤذن إذا أذن. و إذا أذنت فارفع صوتک فإن المؤذن یشهد له یوم القیامة مدی صوته من رطب و یابس و لو علم الإنسان ما فی الأذان لما ترکه ... ولقد أذنت یوما فکلما ذکرت کلمة من الأذان کشف الله عن بصری فرأیت ما لها مد البصر من الخیر فعاینت خیرا عظیما لو رآه الناس العقلاء لذهلوا لکل کلمة و قیل لی هذا الذی رأیت ثواب الإذان. بر تو باد به اذان گفتن برای هر نمازی و یا اینکه اگر مؤذنی اذان می گوید( مترجم:مثل مواردی که در مسجد برای نماز جماعت حضور داریم) آنچه موذن می گوید را بعد از تمام شدن کلمه مؤذن با حضور و خشوع بگو... روزی در حالی که مشغول اذان گفتن بودم هر کلمه ای را که ذکر می کردم خداوند پرده را از جلوی چشمانم برمی داشت . من خیر آن کلمه را می دیدم که تا جایی بود که چشم کار می کرد و خیر عظیمی را مشاهده نمودم که اگر عقلای از مردم آن خیر را می دیدند برای هر کلمه ی آن از هوش رفته و مبهوت می شدند و در آن حال به من گفته شد که این خیر عظم ثواب اذان است. کتاب الوصایا ص 82 و 83 @rooshanfekr