🌟آیت الله محمد شجاعی (ره):
قَالَ🌟 أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين (ع)💎«إِنَّمَا يَجْمَعُ النَّاسَ الرِّضَا وَ السَّخَطُ»
💎 آن چيزي كه مردم را جمع مي‌كند، انسان‌ها را باطنا دور و بر هم جمع مي‌كند «الرِّضَا وَ السَّخَطُ» رضا و سخط است
انسان‌ها در باطن دو دسته هستند
اهل معروف، و اهل منكر.
جمع اهل معروف، جمع اهل منكر. علي (سلام الله عليه) اين‌جا يك ضابطه‌ي كلّي بيان مي‌فرمايد. مي‌فرمايد انسان با رضا و سخط وارد اين جمع يا آن جمع مي‌شود.
💮اگر شما دوست‌دار معروف و ناخشنود از منكر بوديد به آن دسته وارد مي‌شود. اگر اين‌طور نبود انسان به دسته‌ي ديگر وارد مي‌شود. «إِنَّمَا يَجْمَعُ النَّاسَ» بيان خيلي پرمعنايي است.
💮 هر كسي به امري راضي باشد «فَقَدْ دَخَلَ فِيه» در آن داخل شده است «وَ مَنْ سَخِطَه» هر كسي از امري ناخشنود باشد «فَقَدْ خَرَجَ مِنْه» از آن خارج شده است.
💮انسان به هر كاري راضي شد در آن كار داخل است. از هر كاري ناراضي شد از آن كار خارج است. بيان كلّي است. هم در جانب معروف اين درست مي‌آيد و هم در جانب منكر. به منكري راضي شديد در منكر و جمع منكر داخل شده‌ايد. خير به معروفي راضي شديد به جريان معروف و جمع اهل معروف داخل شده‌ايد.
💮از معروفي ناراضي شديد از آن كنار رفتيد و از آن جمع كنار رفتيد، از منكري ناراضي شديد باز از آن كنار رفتيد. رضا و سخط. بيان كلّي است. به همديگر خلط نشود. هم در باب معروف درست است و هم در باب منكر.
💮حتّي در روايتي ديدم كه اگر كسي الآن بشنود رسول الله چه كرده است، تك تك كارهاي رسول الله را مي‌شنود ، اگر به آن‌ها خشنود و خوشبخت نباشيم عين صريح اين روايت است كه در آتش هستيم. چون از معروف و جمع معروف با خشنود نشدن خود كنار كشيديم.
💮بايد خشنود باشيم همچنین از نقطه مقابل یعنی آن يكي‌ها هم بايد ناخشنود باشيم. دقّت بكنيد.
💮با اين بياني كه گفتنم بي‌تفاوتي هم ضرر دارد. انسان باید به معروف خشنود باشد از منكر ناخشنود. بي‌تفاوتي هم نسبت به هم معروف و هم نسبت به منكر خطرناك است.
💮بي‌تفاوت هم بوديد مضرّ است. یعنی از منکر نه ناراحت بشويد نه خشنود باز مضرّ است. اصلاً بايد در جانب معروف خشنود ، در جانب منکر ناخشنود باشيد. حتّي در خصوص اصحاب يكي از انبيا هست كه خدا بر آن‌ها عذاب فرستاد فرمود 40 هزار نفر از اين‌ها را به حساب اين‌كه اهل منكر هستند اين عذاب را به سوي آن‌ها فرستادم. 60 هزار نفر ديگر آن‌ها را هم با اين‌ها گرفتار عذاب دنيوي كردم به حساب اين‌كه اين‌ها «لَمْ يَغْضَبُوا لِغَضَبِهِ» آنچه كه من نسبت به آن غضبناك بودم آن‌ها غضبناك نبودند. فلذا اين‌ها هم بايد مشمول عذاب بشوند. بنابراين انسان بايد به غضب حق غضبناك بشود و با خشنودي حق خشنود بشود.
@rooshanfekr