روشنگر مدیا
🌀دنیا‌پنداری در برابر عاقبت‌اندیشی ✍️دنیاطلبی در ریشه در علل سیاسی ـ اجتماعی فراوانی دارد. که یکی از بزرگ‌ترین اهداف آن، کنترل اعمال و رفتار انسان‌های است. یعنی از نام معنویت و استفاده می‌شود تا اعمال انسان‌ها در مسیر خواست و علاقه حاکمان سیاسی ایجاد شود. به‌ دیگر عبارت، ترس از ایجاد تغییری که مخالف منافع حاکمان است موجب می‌شود که آنان برای رکود حس تغییر در مسیر کمال‌طلبی سالک، دست به ابداع عرفان‌هایی بزنند که تعالیم نهفته در آنان خواهان تزریق حس و نفی عاقبت‌اندیشی است. از این‌رو، هم به نیاز خواهان پاسخ ظاهری داده شده و هم حاکمان سیاسی در مسیر اهداف خود مانع بزرگی را برداشته‌اند. ⁉️اما چگونه می‌توان به‌واسطه عرفان، شوق عاقبت‌اندیشی را از بین برد ؟ تئوریسین‌های برای رسیدن به این هدف، بر چند شعار استراتژیک تکیه کرده‌، همواره بر آن اصرار می‌ورزند: الف. سالک به‌دنبال لذت شخصی خود باشد. مانند تعالیم ب. نداشتن هدف و برنامه در زندگی شخصی؛ چراکه ممکن است برنامه شخصی افراد جامعه در تعارض با برنامه‌های کلان سیاسی حاکمان باشد. ج. متنفر کردن انسان جویای حقیقت از ؛ چراکه متدینین ادیان توحیدی ـ به‌ویژه در دین اسلام ـ به ایجاد انقلاب فردی و اجتماعی تشویق می‌شوند. مانند نوشته‌های @Feraghvaadyan
156 مشاهده