✍️علم و قانون ⭕قانون جذب می‌گوید: «هر چیزی را در ذهنت مجسم کنی، آن‌را در دست‌هایت خواهی داشت.»¹ قانونی که نه اثبات می‌شود و نه ابطال، اما به قدر فرضیه‌های مشهور درباره‌ی آن تبلیغات می‌شود. طی سال‌های گذشته، تلاش‌های فراوانی شده تا قانون جذب با تئوری‌های علمی اثبات شود اما تا به امروز در نشریات و منابع پژوهشی که بر پایه‌ی علوم تحقیقاتی صورت گرفته، استدلالی مؤید قانون جذب به این معنا که افکار ما به طور مستقیم می‌توانند بر روی کائنات تأثیرگذار باشند_ وجود ندارد. 🔺ادعای اثرگذاری ذهن بر انرژی، شعور ، همچنین تأثیرتصاویر ذهن بر نیروی درونی انسان و...، دارتی پیش‌فرض‌هایی است که قابل اثبات و ابطال نیست و این عدم قابلیت اثبات و ابطالدر کنار فقدان شفافیت در تعریف یکپارچه از مفهوم و تفاسیر‌به‌رأی، چهره‌ای غیرمنطقی از این مفهوم ترسیم می‌کند که فرضیه‌ی وجود قانون جذب را بیش از پیش از مفاهیم علمی، دور می‌سازد. هرچند برخی طرفداران جذب تلاش‌هایی انجام دادند تا انرژی و تأثیر ذهن و‌فکر بر کائنات را با مباحث فیزیکی مخصوصاً فیزیک تطبیق دهند اما واقعیت آن است که این موضوع، اساساً موضوعی غیر فیزیک و فلسفی است. 🔰اگر یک قانون، قابلیت بررسی نداشته باشد، نظریه‌ای وهمی است نه علمی. مروجان جذب در فرار از پاسخگویی اعلام می‌کنند: این قانون، عمل می‌کنند و کسانی که به نتیجه نرسیده‌اند، به اندازه‌ی کافی تصویرسازی نکرده‌اند.² در واقع هیچ فرصتی برای اثبات و تأمل در امکان‌سنجی قانون جذب وجود ندارد، چرا که به ادعای مدعیان، یک فرد تا آخرین روز حیات خود باید منتظر نتایج جذب در زندگی‌اش باشد و اگر کسی در ناکامی در مسیر وصول به آرزوهایش از دنیا برود، در تفسیر مدعیان قانون جذب، مقصر خود اوست که به اندازه‌ی کافی تصویرسازی نکرده‌است، نه قانون جذب. ↩️بنابراین فرضیه قانون جذب، معیار و شاخص مشخصی برای سنجش ندارد و طرحی قابل سنجش نیست، هرچه باشد نمی‌تواند عنوان به خود بگیرد، پس قانون جذب به لحاظ علمی قابل اعتماد نیست ۱. راندا براون، راز، صفحه۲۲ ۲.حمیدرضا مظاهری سیف، نگاهی متفاوت به قانون جذب، صفحه۴۱ @roshangarmedia