ما و بشار اسد در روزهای اخیر تحلیل‌های مختلفی در مورد مطرح می‌شود که در این میان گاه در مورد او تا مرز پیش می‌روند! واقعیت آن است که در مورد کارنامه بشار اسد نباید غیرواقع‌بینانه و غیرمنصفانه قضاوت کرد: بشار اسد وارث حکومتی بود که در دل حزب بعث تعریف می‌شد و ماهیتی اسلامی نداشت و از سوی دیگر به فرقه‌ علوی‌ها تعلق داشت که کمی بیش از ده درصد مردم را شامل می‌شد! این یعنی نه پایگاه مذهبی داشت و نه حتی جایگاه قومیتی و فرقه‌ای قوی! او در امر حکمرانی و در مواجهه با شورش‌ها و آشوب‌های شام و خصوصا این مورد آخر، اشتباهات راهبردی و خطاهای محاسباتی بزرگی داشت اما بر اساس اخبار متقنی که تا این لحظه وجود دارد نه به مردم و کشورش خیانت کرد و نه به مقاومت. بزرگترین خطای بشار آن بود که انذارها و هشدارهای آقا را آنگونه که بایسته بود جدی نگرفت؛ تاریخ پرحادثه انقلاب اسلامی ثابت کرده که هر گاه سیاستمداری توصیه‌ها و انذارهای امام و رهبری را با نحو بایسته به کار نگیرد، سیلی خواهد خورد؛ نه فقط در فضای جبهه مقاومت که در فضای داخلی خودمان تجربه‌های تلخ از این دست کم نیست! بشار با جامعه‌ای پرآشوب و از هم گسیخته مواجه بود که از این پس نشانه‌های آن فروپاشی اجتماعی را عیان‌تر خواهیم دید و نیز با ارتشی فقیر و فاسد و بی‌انگیزه مواجه بود که نه اجازه ایجاد نهادهای موازی و مردمی سازی مقاومت و دفاع را می‌داد و نه خود حال و توان کافی را داشت! وضعیت اقتصادی و تحریم و توطئه‌گری های عربستان و امارات و ترکیه و حتی قطر و همزمان دشمنی تمام ناشدنی رژیم صهیونیستی را نیز به این وضع اضافه کنید! برخی افراد بی‌اطلاع که همواره با تحلیل‌های آبدوغ خیاری پسینی نان می‌خورند، چنین القا می‌کنند که سقوط سوریه جزو راهبردهای ما بوده یا مثلا ما اراده حفظ اسد را نداشته‌ایم یا اصلا تاریخ مصرف اسد تمام شده بود و از این قبیل خزعبلات! سوریه ستون فقرات محور مقاومت بود و در وضع جدید که سرانجامش بر همه طرف ها مبهم است، مشخص نیست اصلا سوریه کجای کار خواهد بود! این دو وضع یکی است؟! یا للعجب! رژیم صهیونیستی فرزند نامشروع غرب وحشی فعلا که علاوه بر نابودی زیرساختهای حیاتی و خصوصا بنیه نظامی سوریه، طمع تسخیر خاک سوریه را در سر دارد! در این شرایط همه طرفها جای خالی اسد را بیشتر حس خواهند کرد! حتی اگر رژیم صهیونیستی از تسخیر سوریه دست بکشد، نیروهای فعلی حداقل بطور بالقوه برای او تهدید وجودی محسوب می‌شوند! و این امر سوریه را در وضعیتی به مراتب بحرانی تر از قبل قرار می‌دهد و ارتباط نیم‌بند با آمریکا نمی‌تواند تحریرالشام را از گرداب نجات دهد و آنان راه چاره را در درگیری خواهند یافت؛ احتمالا ابتدا درگیری داخلی با کردها و بعد هم درگیری با رژیم! این وضعیت جدید هر چه باشد، هیچ گشایشی در اوضاع سوریه بدون اسد در پی نخواهد داشت! ۲۰ آذرماه ۱۴۰۳ @rozaneebefarda