#روز_نگاشت - 1402 * دوشنبه – 2 مرداد 1402 – 6 محرم الحرام 1445 – 24 ژوئیه 2023 • روز خوبی نبود! نتوانستم یکی از برنامه های مهمی که باید انجام می دادم را محقق کنم؛ حدود 4 ساعت در دندانپزشکی معطلِ کار درمانی یکی از بچه ها شدم. البته چون به معطلی های درمانی عادت دارم معمولاً کتاب و گاهی لپ تاپ می برم ولی به هر حال گاهی برنامه های دیگر معوق می ماند! • شب به روضه ای دعوت شده بودیم از اقوام که نیت کرده بودند مجلسی به نام حضرت علی اصغر علیه السلام بگیرند. معطلی در دندانپزشکی و شلوغی مسیر باعث شد دیر برسیم. مداحشان رفته بود و بقیه نماز مغرب و عشایشان را خوانده بودند و فقط من نمازم به تاخیر افتاده بود! چون وقتی بعد از 4 ساعت به خانه رسیدیم همه نماز اول وقت خوانده، منتظر حرکت بودند. • بعد از سلام و احوالپرسی سرپایی رفتم برای نماز و پایان نمازم صدای ظرف و قاشق و چنگال آمد. چلو کباب کوبیده و سالاد و میوه داشتند؛ کمی پلو سفید و انگور خوردم؛ با چند زردآلو. در میانه های غذا صدای خاطره گویی و خنده ی قسمتی که جوان ترها نشسته بودند بلند شد! خوشحال شدم که در سمت دیگری نشسته ام؛ اما ادامه ی خنده های بلند ناراحتم می کرد. شرمنده ی امام عصر علیه السلام بودم که شب هفتم محرم در جایی نشسته ام که بلند بلند می خندند! ... • کمی صبر کردم، شاید کسی از خودشان تذکری دهد ولی ...! یادم آمد که طلیعه خانم که مادر و مادر خانم بعضی از این بچه ها بودند حدود 7 سال پیش گفتند: «بچه ها می گویند محمد دُگم است!» یعنی همان اُمّل یا متعصب خودمان! حالا این که دخترشان گفته یا دامادشان نمی دانم ولی به هر حال ایشان این جمله را برای اصلاح بنده فرمودند. شاید برای این که در مراودات با نامحرمان، عدم حضور در مجالس موسیقی، اعتقاد به اهمیت روز نهم ربیع، تقیّد به حجاب مناسب همسر و فرزندان و ... تجدید نظرهایی کنم! حالا ترک مجلس موجب تقویت این موضوع بود! ... • صدای خنده های بلند و شرمندگی در مقابل حجت خدا! چک کردم که خانواده ی ما همه غذایشان تمام شده باشد؛ وقتی مطمئن شدم، برا خداحافظی برخاستم! گفتند کجا؟ گفتم برویم مجلس روضه! یکی از جوان ها پرسید: مگر این جا مجلس چیست؟ یکی از خودشان گفت: مجلس خنده! یکی هم بلافاصله گفت: خوب قبلش روضه خواندند! • دیگر چیزی نگفتم و خداحافظی کردم. بچه ها هم همراه شدند و رفتیم برای حضور در مراسم حضرت ارباب سیدالشهداء علیه السلام. • چون بچه ها (یعنی سیدطه و سیدمجتبی) از محیط دوستانه ی با کم سن و سال های فامیل بیرون آمده بودند دیدم آمادگی برای نشستن در مجلس سخنرانی و توسل را ندارند، بنابراین رفتیم برای شرکت در دسته ی عزاداری؛ الحمدلله برنامه ی خوبی پیدا کردیم و حدود یک ساعت در مراسم شرکت کردیم. • خدا عاقبتمان را به خیر کند. http://sm-kheradmand.com