بغض ِ فروخورده ام ، چگونه نگریم ؟ غنچۀ پژمرده ام ، چگونه نگریم ؟   رودم و با گریه دور می شوم از خویش از همه آزرده ام ، چگونه نگریم ؟   مرد مگر گریه می کند ؟ چه بگویم طفل ِ زمین خورده ام ، چگونه نگریم ؟   تنگ پر از اشک و چشم های تماشا ماهی دلمرده ام ، چگونه نگریم !   پرسشم از راز ِ بی وفایی او بود حال که پی برده ام ، چگونه نگریم ؟