3 ❇️ مراد و خواسته حضرت سجاد عليه السلام در اين فرازها همين است كه اگر ما از كارهاى مهم خلاص شديم به ما توفيق دورى از گناه و بيمارى و آفات دنيايى و آخرتى عنايت كن كه فراغتمان را با ياد تو بگذرانيم؛ زيرا فراغت خالى از برنامه سبب تعطيلى سازمان بدن مى‏شود. پس هر عضوى كه حركتى نكند، معطّل مى‏ماند در نتيجه هيئت آدمى از تحرك باز مى‏ماند و موجب تنبلى و افسردگى مى‏شود. در حالى كه خداوند همه اعضاى بدن را براى كار و تلاش در اختيار انسان قرار داده است. چقدر سزاوار است كه انسان ساعتى براى خود داشته باشد كه هيچ مزاحمى او را از آن لحظه‏هاى گرانبها باز ندارد تا به درون خود بيانديشد. اميرمؤمنان على عليه السلام به زمان و حسرت و اندوه اتلاف آن لحظه‏ها اشاره مى‏فرمايد: وَ اعْلَمْ انَّ الدُّنْيا دارُ بَلِيَّةٍ لَمْ يَفْرُغْ صاحِبُها فِيها قَطُّ ساعَةً إِلَّا كانَتْ فَرْغَتُهُ عَلَيْهِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ. آگاه باش كه دنيا خانه آزمايش است و دارنده دنيا ساعتى در آن راحت نمانده مگر آن كه راحتى آن ساعت در روز قيامت مايه حسرتش گردد. بسيارى از هوا و هوس‏ها برخاسته از فراغت و بى‏خيالى است. اگر كار كردن مايه رنج و زحمت است ولى در مقابل، بيكارى موجب ننگ و گمراهى مى‏شود. حضرت زين العابدين عليه السلام در دعاى عرضه مى‏دارد: خدايا! بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا از كارى كه اهتمام به آن (عبادت) بازم مى‏دارد؛ بى‏نياز گردان و مرا به كارى وادار كه فردا (قيامت) درباره آن از من بازخواست مى‏كنى و روزهاى مرا در راه آنچه كه براى آن آفريده شده‏ام صرف نما. https://eitaa.com/sahife2/24281 تندرستى و صحتى كه با عبادت بگذرد و فراغتى كه با پاكدامنى همراه باشد؛ روزيم فرما. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 338 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2