حقیقت علی در خدیر خم"
لِكن نبيٍّ صٰاحبُ سِرّ و صٰاحبُ سِرّي علي بن ابيطالب.
برای هر پیامبری صاحب سِری است و صاحب سِر من علی بن ابیطالب است.
هرکس که من مولای او هستم علی مولای او میباشد. پروردگارا دوستی کن با آن کس که علی را دوست دارد و دشمن بدار آن که علی را دشمن است. یاری کن هرکس یاریش میکند و خارگردان هرکس خارش گرداند. علی با حق است و حق با علی و این دو هیچگاه از هم جدا نمیشوند. علی حجت خدا بر بندگان است.
بدین شیوه بود که در روز غدیر لوح نبوت مختوم میشود و لوح محفوظ ولایت علی'ع' که شمیم الوهیت از بطن و نسیم دلنواز خداوندگاری از باطن آن بر میخواست گشوده شد. بدین شیوه بود که بذر محبت و وَلای مولایمان در نهانخانه و اعماق قلوب پاشیده و آنها را به وجد و سماع و پاکوبی در آورد. بدین طریق بود که پیروان او مشمول حدیث همانا این مرد و پیروانش در روز پاداش از رستگاران هستند درآمدند.
پیامبر'ص' در روز غدیر خم، سِرِّ اکبر عالم هستی را فاش ساخت و عملاً ترسیم کرد که حج منهای علی'ع' و پذیرش ولایت او عمیقا بی فایده است و اساسا حج و اعمال آن ابداً هدف نیست، بلکه دیباچه و مقدمه ای برای زمزمه کردن ذکر علی است.
«نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را»
﴿شهریار﴾
#حق_نوشت
کپی؟لا_فور