بخش هشتم: واژه "ملّت" ملت واژه عربی و ۱۵ بار در قر ان آمده. مفهوم ملت درقران بامفهوم ملت که در فارسی مصطلح که ازملیت مشتق کرده اند متفاوت است. ملت در اصطلاح قران به معنای راه و روش و طریقه ای است که از طریق یک رهبر الهی بر مردم عرضه شده:"مِلَّهَ اَبیکُم ابراهیمَ...حج ۷۸ راه و روش پدر شما ابراهیم‌. ملت و دین هم معنا هستند، با یک تفاوت میشود گفت دین خدا ولی ملت خدا نه. برای پیرو هم می شود گفت دین زید و دین عمر ولی ملت زید و ملت عمر گفته نمی شود .فقط به رهبری که از ناحیه خدا مامور هدایت است می شود گفت :ملت عیسی ،ملت موسی ،ملت محمد صلی الله علیه و آله و سلم. مثل اینکه در مفهوم ملت رهبری گنجانده شده .کلمه ملت نزدیک کلمه مکتب است. کلمه مکتب نیز معمولا به رهبر یک روش و مسلک اضافه می شود. ملت دراصطلاح فارسی . امروز ملت به یک واحد اجتماعی گفته می شود که دارای سابقه تاریخی واحد، قانون و حکومت واحد و احیانا آمال و آرمانهای مشترک واحد باشند. بجای مردم آلمان ،مردم فرانسه ...می گوییم ملت آلمان ،ملت فرانسه ...این اصطلاح فارسی مستحدث وجدید است وغلط. در۱۰۰ سال و۲۰۰ سال وهزار سال پیش ملت در فارسی به این معنا استعمال نمی شد. احتمالا از مشروطه این اصطلاح باب شده. اعراب امروزی در مواردی که ما کلمه ملت را بکار می بریم آنها کلمه "قوم"،یا "شعب"را بکار می برند: الشعب الایرانی یا الشعب المصری. مجموعه آثار مطهری ،ج۱۴،ص ۵۹ و۶۰ 🆔 eitaa.com/sh_tooba