🌙|قرار شبانگاھ #ناے_سوختہ #قسمت_چہل‌ودوم #فصل_پنجم : ضربت خوردن🔪💥 –کجاس!؟ گفتم #علی کجاس!؟😰 +مادر!! صبر کنید، الان میارنش بیرون.😟 صدای جیغ و فریاد مادر😩😢 همه را به وسط راهروی بیمارستان🏨 کشاند. لحظاتی گذشت⏱، رد نگاه‌ها👀 را گرفت و به سرعت به طرف اتاق🚪 رفت و در را باز کرد با نگرانی یک چشمشان به اتاق بود و با یک چشم احوال بقیه را رصد می‌کردند. شک نداشتند الان است که مادر را بیهوش بیرون بیاورند،😞 اما صدای فریاد او قطع شدنی نبود، انگار حاج‌آقا باید وارد عمل می‌شد😕، آخر برای حال خود مادر هم این همه بی تابی خوب نبود؛ دست به کار شد.🙁 +بسم الله! حاج خانوم بفرما بیرون، بفرما بیرون ببینم!! –چی می‌گین!؟ بچمه!! داره جون میده! کجا برم!؟ +بفرما اینجا باشی زنده می‌شه!؟ بفرما بیرون ببینم. یالا... . صدای حاجی لحظه به لحظه بلندتر می‌شد و سعی می‌کرد با حرکت دادن دست راستش👋🏻 مادر را به طرف بیرون هدایت کند.😐 خدا می‌داند خودش هم دلش به این رفتار رضا نمی‌داد، ولی چه کار باید کرد.😣 ماندن مادر در آن شرایط هم برای خودش خطرناک⚠️ بود هم برای دکترها مزاحمت.♨️ تمام فکر حاجی برگشتن #علی بود🌱 و بس. دکترش می‌گفت باید هرچه سریع‌تر برای پیوند عروق به یک بیمارستان🏩 برسد.🔅 «با دکترش که صحبت کردیم گفت باید به بیمارستان برسونیدش که پیوند عروق داشته باشد. یادمه ساعت ۲/۴۵ دقیقه بود،⏰ بیمارستان های خاص🏩 رو تماس گرفتیم☎️ کسی جواب نمی‌داد 😖، همه بیمارستان‌هایی که تصورش رو بکنید. اون شب🌙 موتور تریل‌هایی🏍 که دستمون بود حدود بیست تا می‌شد. بچه‌های گردان رو صدا زدیم🗣 و موتورها🏍 رو دادیم بهشون. تصمیم گرفتیم هر طور شده یه جا پذیرش بگیریم، گفتیم برید، حتی یه سری بچه ها رو تا شهر ری فرستادیم که حتی بتونن جنوب شهر پذیرش بگیرن.» #اِدامـہ_دارَد...🎈 ╭━═━⊰🦋***🌷***🦋⊱━═━╮ 📚* @shahidegheirat *📚 ╰━═━⊰🦋***🌷***🦋⊱━═━╯