امام حتی یک بار هم نگفت که «من آمده ام که ایران را به توسعه اقتصادی برسانم». او خود را در برابر احیای حیات باطنی بشر مکلف می‌دانست و می‌فرمود که چون باطن انسان حیات یابد، امور مربوط به دنیای او هم اصلاح خواهد شد و این لفظ «اصلاح» نیز با غایتِ تاریخ های تمدن از اصلاح، فقط مشترک لفظی است