- آقای مقدسِ اردبیلی؟ ما دلتنگ صدای نشنیده‌ی اماممان هستیم ، ما اضطرار غیبتش دارد بیچاره‌مان میکند.. ما حلاوتِ نگاه نچشیده و ندیده، پلک برهم رفتنِ امام هم ندیده، داریم انگشت‌نمای خلائق میشویم.. شما چه احساسی داری که امام تو را مخاطب قرار داد؟ کدام درجه از کدامین طبقه‌ی سعادت بودی وقتی امام تورا امین خود قرار داد که به ما مطلبی برسانی؟ دلت چگونه قرار داشت وقتی صدای امام را میشنیدی؟ :) « آن شب که تورا دیدم ، در حلقه ی مستانه، از چشم تو پیدا بود با من سخنی داری »