برکت دنباله دار زندگی کوتاه مریم
پدر پرستار نمونه بیمارستان شهید رجایی شیراز می گوید سفرهای راهیان نور که تعداد آن به سه مرتبه رسید برکتی دنباله دار به زندگی کوتاه دخترش بخشید: «خود ایشان بارها به من گفتند که این سفرها برای شان معنویتی دامن گیر داشته است. با شوق و برای خدمت به این اردوها می پیوست. کتاب زندگینامه شهدا را تهیه می کرد و دیگران را هم تشویق به خواندن آن ها می کرد. در طول این سفرها رویاهای صادقه ای هم دیده بود که شرح آن جایز نیست اما بعدها این خواب ها برای ما تعبیر شد. شرط خدمت به محرومان در انتخاب رشته دانشگاه از همه چیز برای او پر رنگ تر بود. وقتی پرستار شد و توفیق خدمت به بیماران را پیدا کرد با شوق شروع به پیشرفت در رشته تحصیلی اش کرد. به طوری که توانست در بخش آی سی یو کمک حال پزشکان متخصص و بیماران نیازمند مراقبت های ویژه شود.»
راضی به مرخصی گرفتن نمی شد
حاج آقا رحیمی می گوید دخترش ۷ سال پیش به خانه بخت مرد مورد علاقه اش رفت. همسری که مانند خود مریم خدمت به بیماران را توفیق می دانست: «۶ ماه پیش بود که خبر باردار شدن دخترم را شنیدم. همیشه همراه این خبر شیرین نگرانی برای وضعیت مادر و بچه هم در دل اطرافیان بوجود می آید. برخلاف آنچه در فضای مجازی شایعه شده است مریم خانم هیچ نوع بیماری زمینه ای نداشتند. ایشان به دیابت بارداری هم مبتلا نبودند. با این حال وقتی نمی توانست برای بیماران دچار شده به کرونا کاری انجام دهد بی اندازه دلگیر می شد. یک ماه قبل از ابتلای خودشان از بیماری می گفت که به همراه همکارانش ۳ بار او را احیا کرده بودند و در نهایت و بار چهارم بیمار فوت کرده بود. ایشان توکل بسیار بالا و روحیه ای مثال زدنی در کارشان داشتند اما تعدد از دست رفتن بیماران مبتلا به کرونا ناراحت شان کرده بود. گاهی برای غم همشهریان داغدارمان اشک می ریختند و می گفتند ما شرمنده خانواده این بیمارها شده ایم و علی رغم تلاشی که کردیم نتوانستیم برای آن ها کاری انجام دهیم.»
با همه این حرف ها اما پرستار آی سی یوی شماره ۴ بیمارستان شهید رجایی راضی به مرخصی گرفتن نمی شد: «باور کنید صحبت هایی که عده ای بی اطلاع در فضای مجازی درباره دخترم مطرح کردند بیش از اتفاق های ناگوار هفته های گذشته ما را ناراحت کرده است. در این پست ها تصویر ضعیفی از دخترم ارائه کرده اند در حالی که ایشان با ایمان و عقیده ای راسخ به خدمت شان در بیمارستان ادامه دادند. چند باری پیش آمد که ما با توجه به وضعیت بارداری از ایشان خواهش کردیم که اگر نیاز به استراحت دارد از مرخصی استفاده کند. دخترم مشتاق خدمت به مردم به ویژه بیماران و خانواده های آن ها بود. حتی در شب های ماه رمضان و شب های قدر امسال بیمارستان را ترک نکرد و بر بالین همین بیماران ماند و قرآن تلاوت کرد.
هر زمان که از مرخصی صحبت می شد ایشان خیلی صریح می گفتند الان اصلا وقت این صحبت ها و درخواست ها نیست. بیماران به ما احتیاج دارند. چشم امید خانواده های شان به ماست. یا مدام می گفتند همین طوری در بیمارستان نیرو کم است و کادر درمان در چند شیفت کار می کنند و خسته می شوند. من در این شرایط چطور می توانم مرخصی بگیرم در حالی که سالم هستم و مشکلی ندارم.»