🏴چرا مظلومیت امام حسن مجتبی(سلام الله علیه) از جهتی از امام‌حسین(سلام الله علیه) هم بیشتر است؟ اگر انسان خوب توجه كند آنوقت مى‏فهمد كه به يك معنا مظلوميت‏ امام حسن(ع)‏ حتى از امام حسين (ع)بيشتر است. همان نشاط شهادتى كه در امام حسين هست در امام حسن هست ولى امام حسن در دوره‏اى قرار گرفته كه بايد صبر و خوددارى كند تا موقع و وقت برسد و آن موقع و وقت، وقتى است كه ايشان از دنيا رفته‏اند و نوبت به برادرشان اباعبداللَّه الحسين رسيده است. حضرت تمام اينها را با چه حلم و صبرى تحمل مى‏كند كه عجيب و فوق‏العاده است! هيچ به روى بزرگوار خودش نمى‏آورد. براى اشخاص فهيم و حساس، رنجهاى روحى از رنجهاى جسمى خيلى بالاتر است. شاعر عرب مى ‏گويد: جِراحاتُ السِّنانِ لَهُ الْتِيامٌ‏ وَ لايَلتامُ ما جَرَحَ اللِّسانُ‏ جراحت زبان از جراحت شمشير خيلى بالاتر است. جراحت شمشير التيام‏پذير است ولى جراحت زبان التيام‏پذير نيست. جراحت شمشير بيشتر قابل تحمل است از جراحت زبان. امام حسين را در روز عاشورا با جراحات شمشير مجروح كردند، گو اينكه جراحت زبانى هم كم و بيش بود، ولى امام حسن در اين جهت عجيب است. معاويه آن سران شيطان خودش از قبيل عمرو عاص و مغيرة بن شعبه را جمع مى ‏كرد، بعد امام مجتبى را دعوت مى ‏كرد. اينها قبلًا تهيه حرفهايشان را ديده بودند، يك‏يك شروع مى ‏كردند به زخم زبان زدن و چه زخم زبان‏هايى! امام البته يك‏يك اينها را جواب مى ‏داد. اما اينها يك امر كوچكى نيست. و از اينها بالاتر اينكه در روزهاى جمعه كه نماز جمعه خوانده مى‏شد و در آن نماز جمعه‏ هاى اينها اگر امام حسن شركت نمى ‏كرد متهم به الحاد و تفريق جماعت مسلمين مى‏شد، امام و خطيب جمعه اينها مى‏رفت بالاى منبر و در حضور امام حسن(سلام الله علیه) پدر بزرگوارش على عليه السلام را سبّ و لعن مى ‏كرد. اينها شوخى نيست. اين است كه براى امام حسن(سلام الله علیه) درست گفته‏ اند كه كوچكترين مصيبتهايش همان مصيبت مرگش بود. وقتى كه مسموم شد اين مسموميت كوچكترين رنجى بود كه او در دنيا ديد. 🏴 سالروز رحلت نبی اکرم حضرت محمد مصطفی(ص) و شهادت مظلومانه امام حسن(ع) تسلیت باد.