۶. هم‌فکری شاید این واژه برای بسیاری انقدر تکراری باشد که ارزش و جایگاه مهم ان در مذاکرات و کار شورایی را ناچیز نشان دهد ولی واقعیت این است که رسیدن به هم‌فکری، مقدمات ذکر شده را می‌طلبد و اتفاقا راه طولانی برای رسیدن به ان باید طی گردد. افرادی که درک درستی از هم دارند و اهداف مشترک و در رسیدن به اهداف، مسیری هماهنگ را برگزیده‌اند و هم راستا شدند، اکنون میتوانند ادعا کنند که هم‌فکری میکنند! افراد خود باید اهل فکر بوده و از راستای افکار دیگر افراد گروه نیز اگاهی کافی را داشته باشد. حال که افراد ا اعضا پس از گذران مراحل مختلف هم‌راستا میتوان ادعا کرد که اعضای شورا میتوانند هم‌فکری کنند. هم‌فکری برای تجزیه تحلیل و حل مساله و در نهایت ، تصمیم‌گیری کنند. ۷. هم‌کاری متعالی‌ترین مرحله از کار گروهی و تیمی و مشارکتی و شورایی، هم‌کاری افراد بایکدیگر است. اگر این مراحل را همانند هرمی بدانیم، کف هرم هم‌نشینی و راس ان هم‌کاری است. این هرم همکاری دارای هفت مرحله است که اعضا باید گام به گام مسیر را طی کرده تا به اوج ان که همانا هم‌کاری است برسند. چگونه میشود که افرادی که از هم شناختی ندارند و دست روزگار آنها را در یک مکان به نام شورا گردهم اورده بدون طی مراحل و گام های اولیه، به ناگاه آنهم در ابتدای شروع به کار شورای شهر و روستا به مرحله هم‌کاری برسند؟! و ذکر چند نکته پایانی در ستایش کار ائتلافی ۱. آگاهی از قوانین شورای شهر و روستا شرط لازم ولی کافی برای کار در شورا نیست! دانش و مهارت کار گروهی و شورایی برای رسیدن به مرحله هم‌کاری در دست یابی به این مرحله بسیار ضروری است. ۲. نقش ریش سفیدان شهر در تشکیل ائتلاف ها بسیار مهم است. از انجا که شناخت مناسب و کافی همه کاندیداهای شورا از یکدیگر امکان پدیر نیست لذا تلاش برای تشکیل ائتلاف شورا (البته حداقل دوسال قبل از انتخابات و نه در شب انتخابات!) توسط بزرگان شهر امری ستوده و پسندیده است. ۳. تشکیل شورای سایه توسط کاندیداهایی که به هر دلیل امکان حضور در شورا را نیافتند و رصد کارهای شورای فعلی و بازوی مشورتی و با انتقاد سازنده آنها در کنار سایر اهداف همانند *جانشین پروری* و تشکیل ائتلاف قوی برای دوره بعدی بسیار موثر است. ۴. مردم رای دهنده باید بدانند و آگاه باشند که بجای اقبال به نامزدهای قومی قبیله ای و محله ای خود (که حتی اگر هم با رای اول وارد شورا شود ولی ائتلافی نداشته باشد، هیچ و هیچ و هیچ توفیقی و موفقیتی برای قوم قبیله و محله خود نخواهد داشت) و بجای رای دهی فردی، باید رای دهی ائتلافی داشته باشند. ۵. نقش آموزش و مهارت آموزی برای نامزدهای شورا و ریش سفیدان چه قبل انتخابات و چه بعد از ورود به شورا بسیار ضروری است. تجارب اکثر شهرهای ایران و بنابر نظر بسیاری از محققان علوم مدیریت شهری. متاسفانه در شش دوره قبلی، نتایج در خور توجه کسب نکرده و نتوانست رضایت شهروندان را جلب کنند. به نظر نگارنده هم ریش سفیدان شهر و هم نامزدهای شورای شهر عموما خود را اعلم و آگاه و متخصص در #مدیریت_شهری دانسته و نیازی به آموزش های بدو خدمت نمی‌دانند. حتی پس از ورود به شورا تقریبا هیچ دوره آموزشی را طی نکردند، حال انکه حداقل هر سه ماه باید دوره های تخصصی و مدیریتی را توسط دپارتمان آموزش شورا (اگر چنین دپارتمانی وجود داشته باشد!) و یا واحد آموزش استانداری/فرمانداری/بخشداری یا امور آموزش شهرداری شهر خود و البته توسط اساتید مجربی (که ترجیحا خودشان قبلا شهرداران و مدیران ارشد شهرداری و عضو اسبق شوراها باشند) بگذرانند و دانش و مهارت خود را درباره مسایل به روز رسانی کنند. نشود مثل ان جریان که از رئیس شورای دوره... پرسیدیم در طول چهار سال چند دوره آموزشی گذراندید؟ فرمودند فقط دو سه روز اول شورا رفتند استانداری و مطالب کلی گفته شد و دیگر هیچ! #شورای_شهر #مدیریت_شهری