💠 سکوت در محل کار؛ دشمن پنهان سلامت روان کارکنان! 👈بسیاری از کارکنان، در محل کار خود به‌دلایل مختلف از بیان مشکلات، انتقادات یا پیشنهادها خودداری می‌کنند، این سکوت ظاهراً بی‌خطر اما در واقع می‌تواند پیامدهای جدی برای سلامت روان و عملکرد کاری آن‌ها داشته باشد. 🔸 پژوهش‌ها نشان می‌دهد سکوت سازمانی، به‌ویژه سکوت ناشی از ترس با خستگی عاطفی، بی‌انگیزگی و کاهش عزت‌نفس در میان کارکنان مرتبط است. 🔸در بسیاری از سازمانها، کارمندان نقشی کلیدی در تصمیم‌سازی دارند و ایده‌ها و بازخوردهای آنها می‌تواند منجر به بهبود عملکرد شود، اما این امکان فقط در محیط‌هایی فراهم می‌شود که افراد بتوانند آزادانه حرف بزنند، بدون ترس از واکنش‌های منفی و برخوردهای سازمانی با وجود اهمیت این موضوع، در بسیاری از محیط‌های کاری هنوز سکوت ترجیح داده می‌شود، چرا که فرهنگ سازمانی اجازه گفت‌وگو را نمی‌دهد یا مدیران شنونده‌ی خوبی نیستند. 🔸سکوت سازمانی مفهومی است که در آن کارکنان به دلایل مختلف مثل ترس، برخورد سازمانی، بی‌اعتمادی، از بیان نظرات و انتقاداتی که دارند، خودداری می‌کنند، این سکوت می‌تواند آگاهانه یا ناخودآگاه باشد و در ظاهر به‌نظر برسد که مشکلی وجود ندارد، اما در واقع نوعی اختلال در ارتباط درون‌سازمانی است. 🔸مطالعات مختلف نشان داده‌اند که این پدیده نه‌ تنها جلوی رشد و تغییر را می‌گیرد، بلکه سلامت روان کارکنان را هم تهدید می‌کند، افرادی که ناچارند افکار و دغدغه‌هایشان را در خود نگه دارند، کم‌کم احساس ناتوانی، ناامیدی و بی‌ارزشی می‌کنند، نتیجه این وضعیت می‌تواند خستگی روانی، افسردگی و حتی ترک شغل باشد. 🔸یافته‌های این پژوهش که در فصلنامه علمی تخصصی «طب کار» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد منتشر شده‌اند، یادآور می‌شوند که مدیران باید محیطی ایجاد کنند که در آن افراد بدون ترس از بازخورد منفی، نظرات خود را بیان کنند. 🔸در نهایت باید گفت فرسودگی شغلی، صرفاً یک وضعیت روحی نیست بلکه یکی از عوامل مهم کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌های انسانی و سازمانی است و اگر سکوت کارکنان جدی گرفته نشود، این پدیده می‌تواند در بلندمدت باعث کاهش تاب‌آوری و افزایش نارضایتی شود.